Depresja poporodowa | Forum dla mam

Czy któraś z mam ją przechodziła? Wiem, że każda z Was na tym forum z ogromnym zapałem oczekuje swojego maleństwa ale nawet i takie mamy popadają w depresje i czują się bardzo źle. Ja tak miałam przy pierwszej ciąży i długo trwało za nim ze wszystkim dałam sobie rady i wszystko poukładałam w swojej głowie. A Wy? Nie ma nic złego w przyznaniu się do tego. Tak naprawdę dużo kobiet to przechodzi i teraz w końcu zaczyna się o tym mówić.

Ja miałam depresje po pierwszym porodzie. Trwało to jakieś 3 tygodnie. Na szczęście mieszkałam wtedy z rodzicami i nie pozwolili mi się całkiem załamać i z ich pomocą stanęłam wreszcie na nogi. Nigdy im tego nie zapomnę 🙂

Ja też mogłam liczyć na rodziców a zwłaszcza na mamę. Rodzina, jeśli jest wyrozumiała może okazać się najlepszym lekiem na depresje i inne problemy. Ale co jeśli kobieta jest sama z małym dzieckiem ( bo mieszka daleko od rodziców) a mąż wiecznie siedzi w pracy?

Ciężko powiedzieć... wydaje mi się, że przede wszystkim, nie siedzieć w domu, tylko jak najczęściej wychodzić do ludzi... napewno nie rozczulać się nad sobą i swoim losem...

ja bede miec pierwsza dzidzie i sie martwie, bo wiem ,ze pomimo,ze ciesze sie to po ciazy moze byc inaczej, u znajomej mysleli ,ze ma deprsje poporodowa, co bylo calkiem mozliwe bo urodzila sama w domu... jak pogotowie przyjechalo to juz miala dziecko na rekach... a okazalo sie ,ze ma bolerioze i to dopiero po 2 latach wykryli, a teraz to juz tylko czeka az dostanie zapalenie pluc i umrze... i osieroci 2jke dzieci 😞

byla w ciazy jak ugryzl ja kleszcz dlatego jej synek byl ostatnio badany czy nie ma boleriozy poniewaz bardzo wolno sie rozwija, ma 4 latka i dopiero zaczal niedawno mowic... ale jest zdrowy 🙂

ja po pierwszej córce miałam kilka dni ciężkich bo mała po przyjeździe ze szpitala całkiem się pogubiła o co chodzi i non stop chciała pierś - bo było jej wtedy bezpiecznie, miałam taki okres czy sobie poradze itp, dopadało ogromne zmęczenie i taka niemoc że nie można zrobić więcej. przede wszystkich chyba trzeba myśleć również o sobie, dajcie sobie spokój z ciągłymi porządkami, pozwólcie sobie na lenistwo by się dodatkowo nie przemęczać. jak nie macie ochoty na gości po prostu poinformujcie bliskich by sobie darowali a niech się zapowiedzą w późniejszym terminie bo wy jeszcze nie macie siły na gości.
fredeczka ... to co mówisz to straszne o tej boleriozie. rety ale to aż tak że to już ciągle na niej ciąży ?? rety to było by okropne 😞

Mam podobne obawy... 😞 To moja pierwsza ciąża i też boję się jak się będę czuła po. 😞

Ogólnie to zawsze byłam osobą depresyjną, chociaż odkąd przeszłam kiedyś bardzo silną depresję staram się z tym walczyć, dystansować na różne sposoby. Przed ciążą brałam lekkie leki przeciw, ale odstawiłam jak tylko dowiedziałam się o Dzidzi. Podobno kwas foliowy wpływa pozytywnie na nastrój. Nie wiem, miewam czasami zachwiania nastroju, choć częściej dokuczały mi one w I trymestrze -może było to związane ogólnie ze złym samopoczuciem?.

Dlatego po urodzeniu chciałabym przez jakiś czas być z najbliższymi... no chyba głównie mam tu na myśli mamę. :P Ale też martwię się, bo wtedy będę musiała pozostać w domu moich rodziców, a jest tutaj wiele rzeczy i ludzi, które nie zawsze dobrze wpływają na mój nastrój... 😞 Boję się też jakiś odwiedzin - chyba bym ich nie chciała po. No i bardzo bym chciała aby mój facet był wtedy przy mnie...ale co będzie z jego nauką, pracą?

Jednak głowa do góry - i choć mam tyle niewiadomych na dzień dzisiejszy, to staram się nie rozmyślać nad tym za dużo. 🙂 Bo to mi napewno nastroju nie poprawia... :P

Droge mamy polecam dla relaksu wygodnie uśiąśc w fotelu wziąśc maluszka i pośpiewać mu piękne kołysanki wyciszy to was i jego, albo poczytać bajeckzi maluszki uwielbiają głos mamy super strona z darmowymi bajkami , kołysankami i wierszykami to www.bajeczkinadobranoc.pl