Cesarskie cięcie - kiedy się wykonuje i kiedy można wstać?

Dziecko może urodzić się dwiema drogami: najczęściej drogami natury, albo przez cięcie w powłokach brzusznych (czyli cięcie cesarskie). Od kilkunastu lat ilość cięć cesarskich rośnie, i jest to na pewno też spowodowane odejściem od niegdyś powszechnie stosowanych zabiegów położniczych (kleszcze, próżnociąg, obroty wewnętrzne) - wszystko po to, aby dzieci rodziły się przede wszystkim zdrowe, a nie tylko żywe. Tak zwane "sukcesy położnicze" owocowały później w rozwoju psychicznym dziecka.

ten tekst przeczytasz w 5 minut

Cesarskie cięcie - kiedy się wykonuje i kiedy można wstać? — Cesarskie cięcie - kiedy można wstać po porodzie? Prawo autorskie: Tyler Olson / 123RF Zdjęcie Seryjne

Według zaleceń Światowej Organizacji Zdrowia odsetek cięć cesarskich nie powinien przekraczać 10%, w Polsce jest dużo wyższy (zobacz wytyczne WHO dotyczące opieki okołoporodowej.

Powody, dla których jest wykonywane cięcie cesarskie, są rozmaite. Niekiedy robi się je ze wskazań nagłych (kiedy jest zagrożone życie dziecka lub matki), albo czasem można zostać "umówioną" na konkretny dzień i godzinę (to tzw. elektywne cięcie cesarskie - kiedy wiadomo, że sam poród może okazać się niebezpieczny dla zdrowia dziecka lub matki, albo ryzyko porodu jest niewspółmierne do korzyści dla obojga).

Najczęstsze wskazania do elektywnego rozwiązania przez cięcie cesarskie to:

łożysko przodujące
nieprawidłowe położenie
znaczna wada wzroku
ciąża po zapłodnieniu pozaustrojowym
ciężkie schorzenia układowe (wada serca, cukrzyca, padaczka)

Jeżeli wiesz, że będziesz miała cięcie cesarskie powinnaś pomyśleć o pewnych rzeczach:

zrób badanie grupy krwi (zadbaj o wpis do dowodu osobistego albo weź wynik)
wcześniej spakuj rzeczy do szpitala
do szpitala nie bierz biżuterii (będzie problem, jeśli stwierdzisz brak czegoś)
zmyj lakier do paznokci
pozbądź się makijażu
możesz się ogolić w domu - ale zrób to dokładnie (wzgórek łonowy, wargi sromowe, jeżeli jest potrzeba to także brzuch do wysokości pępka)
soczewki (szkła kontaktowe) lepiej na czas pobytu w szpitalu zastąpić okularami

Sama operacja trwa najczęściej około 30 minut, czasem dołożyć trzeba kilka lub kilkanaście minut na wykonanie znieczulenia podpajęczynówkowego. Podczas zabiegu twoje tętno, twój oddech i wysycenie krwi tlenem będą stale monitorowane, będziesz miała podłączoną kroplówkę, a lekarz anestezjolog i pielęgniarka anestezjologiczna będą cały czas przy tobie. Jeżeli zespołowi operującemu (łącznie około 5-6 osób) nie przeszkadza obecność osoby towarzyszącej, to twój mąż może być przy tobie, ale odpowiednio wcześniej ustalcie to między sobą. Wtedy mąż będzie musiał założyć ubranie szpitalne, czapkę i maskę na twarz. Pamiętajcie aby telefon komórkowy zostawić poza salą cięć cesarskich!

W zależności od wskazania podejmuje się decyzję o rodzaju znieczuleniu. Kiedy czas gra decydująca rolę i dziecko ma się urodzić jak najszybciej, wykonuje się znieczulenie ogólne. Podczas całego zabiegu śpi się (podawane są leki znieczulające, zwiotczające, oddech jest wspomagany), a po ustaniu znieczuleniu przez pewien czas walczy się z sennością.

W przypadku znieczulenia podpajęczynówkowego pozostaje się świadomą przez cały czas cięcia cesarskiego, dzięki temu jest możliwość ujrzenia dziecka zaraz po jego urodzeniu. Niestety, po takim znieczuleniu mogą się pojawić bóle głowy, a samo wstanie z łóżka jest możliwe po 6-12 godzinach. Niezależnie od rodzaju znieczulenia, po zabiegu podaje się leki przeciwbólowe - zapytaj o to, niektóre z nich wykluczają karmienie piersią przez kilka godzin od podania.

W porównaniu z porodem fizjologicznym, przy cięciu cesarskim występuje większa utrata krwi i wynosi najczęściej 350-700 ml. Od wielu już lat nacięcie skóry wykonuje się poprzecznie tuż nad spojeniem łonowym (tzw cięcie wg. Pfanenstiela), daje to dużo większe poczucie komfortu w późniejszych latach - praktycznie nie widać blizny (pod warunkiem prawidłowego jej zagojenia się).

Czytaj również: Cesarskie cięcie - kiedy się wykonuje i kiedy można wstać?

Bardzo ważne jest aby po cięciu cesarskim w miarę szybko wstać z łóżka i rozpocząć rehabilitację. Jeśli nie będzie szczególnych wskazań, będziesz zachęcana do chodzenia już po pięciu-sześciu godzinach! Nie bój się o niedawno zszytą ranę, najpierw usiądź w łóżku, spuść nogi, zrób kilka głębokich oddechów, wstawaj powoli, a potem zrób kilka kroków (zawsze w towarzystwie położnej lub pielęgniarki, a jeśli jest taka możliwość to z pomocą męża). Spróbuj pójść do toalety. Najczęściej przez cały następny dzień będziesz na ścisłej diecie (otrzymasz ok. 2,5 litra płynów dożylnie). W następnym dniu zakosztujesz szpitalnego kleiku, sucharków i herbaty, a pić będziesz mogła właściwie do woli (jednakże płyny bez cukru). W tym dniu powinnaś już bez większych kłopotów chodzić. Dzień później swój głód zaspokoisz już zwykłymi posiłkami (jednakże uważaj na dostawy z domu). W piątym dniu zostanie usunięty szew z rany na skórze i jeżeli nie będzie większych komplikacji to opuścisz szpital. Pamiętaj o wizycie kontrolnej u swojego lekarza ginekologa w 6 tygodni po porodzie.

Podczas pobytu na oddziale położniczym staraj się nauczyć się karmić piersią, pomocą będą dla ciebie pielęgniarki i położne z oddziału położniczego i noworodkowego. Zdarza się, że laktacja po cięciu cesarskim (szczególnie elektywnym) pojawia się z opóźnieniem, twoja wytrwałość jest więc najważniejsza. Dość istotne w pierwszych dniach będzie znalezienie odpowiedniej, wygodnej pozycji do karmienia, takiej przy której nie będzie bolał brzuch. Pamiętaj również o higienie rany, nie bój się mydła i wody, rana będzie się szybciej i lepiej goiła.

Najczęściej możliwe jest uzyskanie zwolnienia (wystawia ginekolog ze szpitala) dla opiekującego się tobą męża (wg. kodeksu pracy do 14 dni i to nie tylko w przypadku cięcia cesarskiego!), wydaje mi się, że warto z tego skorzystać, pomoc w pierwszych dniach w domu może być nieodzowna.

Pamiętaj, urodzenie dziecka przez cięcie cesarskie nie powinno być powodem wyrzutów w stosunku do samej siebie. Myśl zawsze o dziecku, najważniejsze jest Jego zdrowie i przyszły rozwój (a poród ma niebagatelny wpływ na to), byc może następnym razem uda ci się urodzić naturalnie.

0.0 / 0 głosów