Znajdź zawartość

Rozwój dziecka w drugim tygodniu życia Będzie płakało, kiedy będzie głodne, zmęczone, przegrzane lub zmarznięte, kiedy będzie miało brudną pieluszkę, a czasem nawet bez powodu. Z czasem nauczysz się rozpoznawać rodzaj płaczu i to o co cię prosi. Nie jest to jednak szloch. Dziecko wydaje krótkie, gardłowe dźwięki przypominające nieco stękanie. Aż do około 2. miesiąca życia płakaniu nie towarzyszą łzy. Gruczoły łzowe zaczynają w pełni pracować w 8 tygodniu życia. Maluszek reaguje na silne bodźce świetlne, akustyczne. Dokładnie nie zlokalizuje ich, ale zwraca oczy w kierunku bodźca. Powonienie nie jest jeszcze dobrze rozwinięte. Prawdopodobnie rozpoznaje on zapach matki i jej mleka. Pępek - higiena kikuta pępowinowego Po urodzeniu dziecka, lekarz (lub partner) przetnie jego pępowinę, pozostawiając kikut. Pierwszego dnia będzie miękki, ale już następnego zacznie twardnieć, wysychać i stopniowo robić się czarny, aż wreszcie odpadnie, co zwykle następuje do 10. dnia życia dziecka. W tym czasie, podczas kąpieli dziecka zwróć uwagę, by nie moczyć miejsc wokół, ani samego kikuta, co przyspieszy proces wysychania. Odruchy noworodka Twoje dziecko rodzi się z bardzo niedojrzałym układem nerwowym. Maleństwo może jednak reagować na różnego rodzaju bodźce zewnętrzne, dzięki automatycznym odruchom bezwarunkowym. Ponieważ układ nerwowy stale się rozwija, to z czasem odruchy te zanikną - przestaną mu być potrzebne. Zapoznaj się z listą odruchów bezwarunkowych noworodka. Baby blues Jako nowy rodzic, to normalne, że odczuwasz lęk, przemęczenie i pewną emocjonalną wrażliwość. Pierwsze tygodnie w domu z dzieckiem nie są łatwe. Brak snu, powrót do siebie po urodzeniu dziecka, ciągła opieka nad noworodkiem, większa ilość obowiązków i braku doświadczenia w postępowaniu z dzieckiem, mogą być bardzo stresujące. Ogromne zmiany hormonalne, które mają miejsce w twoim organizmie mogą mieć również wpływ na nastrój. Co najmniej 60 do 80 procent młodych matek doświadcza "baby blues" - łagodną formę depresji, która powoduje niepokój, zaburzenia snu, rozdrażnienie i zły humor. Jeśli stan ten będzie trwał dłużej niż dwa lub trzy tygodnie, może przejść w stan depresji poporodowej. Jest to poważna choroba, która dotyka około 20 procent młodych matek. Co widzi noworodek ? Jeśli czujesz którykolwiek z objawów – bezsenność, płaczliwość lub smutek, który utrzymuje się cały dzień, obojętność wobec wszystkiego co się wokół ciebie dzieje, trudności z koncentracją, brak apetytu, niepokój, nadmierne poczucie winy, napady paniki lub myśli samobójcze - skontaktuj się ze swoim lekarzem od razu. Dobrym pomysłem jest również, aby podzielić się swoimi lękami i odczuciami z kimś bliskim. Spróbuj zrobić coś dla siebie. Niech twój partner lub dziadkowie zostaną z dzieckiem w trakcie wizyty przyjaciółki. Idź na zakupy, lub po prostu weź relaksującą kąpiel. Nawet pójście do fryzjera, manikiurzystki lub krótki spacer z dzieckiem na świeżym powietrzu mogą być dla ciebie korzystne. Z pewnością nie tylko otrzymasz pomoc, której potrzebujesz, ale także zmienisz swój tok myślenia, a twoje dziecko będzie zdrowsze i szczęśliwsze. 2 pytania odnośnie zmniejszanie ryzyka Zespołu nagłej śmierci niemowląt (SIDS) Co to jest SIDS? Zespół nagłej śmierci niemowląt (SIDS) jest czasami nazywany zespołem śmierci łóżeczkowej. Występuje, gdy dziecko poniżej 1 roku życia umiera nagle i bez jakichkolwiek wcześniejszych oznak, zwykle podczas snu. Mimo, że SIDS jest główną przyczyną zgonów wśród dzieci od 1 miesiąca do 1 roku, to ciągle rzadkość. SIDS dotyka około 2500 ofiar rocznie - czyli mniej niż 1 na 1000 niemowląt - zazwyczaj w wieku od 2 do 4 miesięcy. Do niedawna nikt nie wiedział co dokładnie powoduje SIDS, nie ma jednoznacznego wyjaśnienia przyczyn występowania. Jako jedną z możliwych wymienia się jednak bezdech niemowląt, czyli nagłe zatrzymanie oddechu. Można wymienić następujące czynniki zwiększające ryzyko: • rodzice lub opiekun, który pali • spanie na brzuszku • przedwczesne urodzenie • niska waga urodzenia • spanie na zbyt miękkim materacu, poduszce lub na zabawce • przegrzanie podczas snu Jak można zmniejszyć ryzyko wystąpienia SIDS u swojego dziecka? Zawsze układaj dziecko do snu na plecach. Kiedy pediatrzy i naukowcy zaczęli rekomendować takie praktyki w 1992 r., wskaźnik zgonów z powodu SIDS spadła zdumiewająco do 50%. Nawet układanie dziecka do snu na boku nie jest wskazane. Nie kładź do kołyski lub łóżeczka żadnej poduszki, miękkiej zabawki, które mogą niespodziewanie utrudnić oddychanie dziecka w czasie snu. Nie przykrywaj dziecku główki. Często wietrz pomieszczenie, w którym śpi i nie dopuszczaj do przegrzewania. Zbyt grube ubieranie do snu również nie jest wskazane. Niektórzy eksperci odradzają układanie noworodka do snu w łóżku w ciągu pierwszych miesięcy życia, ze względu na zbyt miękkie podłoże na którym śpi, inni wierzą, że wspólne spanie z rodzicem pozwala na szybsze reagowanie w sytuacji zagrożenia życia dziecka. W takiej sytuacji zachowaj szczególną ostrożność, upewnij się, że materac nie jest zbyt miękki, a kołdra zbyt puszysta. Twoje dziecko powinno spać na plecach, nawet w łóżku. Nigdy nie pal w pobliżu dziecka i trzymaj go z daleka od tych, którzy palą. Jest możliwe, że karmienie piersią i podawanie dziecku smoczka podczas snu może obniżyć ryzyko SIDS, ale nadal prowadzone są badania naukowe, aby wyjaśnić to zagadnienie do końca.

Odruch płaczu Odruchy: szukania, ssania i połykania Gdy tylko pogłaszczesz dziecko w policzek, natychmiast odwróci główkę w jego stronę i otworzy szeroko usta w poszukiwaniu jedzenia. Nawet, jeśli odnajdzie tylko palec, zacznie go mocno ssać. Odruch połykania i ssania bada się wprowadzając smoczek do ust dziecka, po czym następuje energiczne ssanie. Odruch Moro Obecny od urodzenia do 4 miesiąca życia (pochodzi od nazwiska badacza). Jest to nagłe poczucie utraty oparcia, gdy gwałtownie zmienimy położenie ciała noworodka lub w pomieszczeniu, w którym jest dziecko rozlegnie się nagły hałas. Prawidłową reakcją obronną noworodka jest wyciągnięcie ramion i rozwarcie dłoni, a następnie zaciśnięcie dłoni i przywiedzenie obydwu ramion do linii środkowej ciała. Może temu towarzyszyć płacz, prostowanie grzbietu, głowy, ruchy nóg. Odruch chwytny rąk i stóp Można zaobserwować wkładając swój palec w dłoń noworodka - zaciska on wówczas paluszki tak mocno, że można go nawet unieść. Odruch pełzania Jeśli ułożonemu na brzuszku noworodkowi delikatnie podrażnisz stopy, przykładając do nich np. rękę, zacznie nieznacznie przesuwać się do przodu Odruch stąpania - inaczej zwany odruchem chodu automatycznego Jeśli chwycimy dziecko pod pachy, tak, aby jego stópki dotykały podłoża, zacznie przebierać nóżkami tak jakby chciało iść do przodu Niesymetryczny toniczny odruch szyjny Wyzwala się przy ułożeniu dziecka na plecach. Odruch ten polega na prostowaniu kończyn po tej stronie, w którą zwrócona jest twarz i na zgięciu kończyn po stronie przeciwnej Odruch Galanta – inaczej wygięcie grzbietu Uzyskuje się przez drażnienie okolicy przykręgosłupowej pleców. Następuje wówczas zgięcie grzbietu w stronę drażnioną Odruch Szala Przy obejmowaniu ręką noworodka leżącego na plecach kieruje się on do boku po przeciwnej stronie, unosząc łokieć ponad tułów dziecka. U noworodka donoszonego ręka nie dochodzi do wyrostka barkowego, a łokieć nie sięga do linii środkowej ciała Skrzyżowany odruch wyprostu Drażnienie powierzchni podeszwowej stopy lekko wyprostowanej kończyny dolnej. Efekt: w pierwszej fazie uzyskujemy zgięcie przeciwstawnej nogi - w drugiej fazie, jej przywodzenie, a w trzeciej – wyprostowanie Odruch Babińskiego Gdy delikatnie dotykamy stópki noworodka, paluszki u stópki wyprostowują się w stronę grzbietową Odruch rzęskowy - tj. mruganie przy głaskaniu rzęs