nie lubie byc w ciazy!!! | Forum o ciąży

Ja sie bardzo cieszę z tego,że przez 9 miesięcy bedzie rosła we mnie moja mała istotka 🙂

W ciąży nie martwiły mnie wymioty, nudności czy rozstępy, bo tego nie miałam ani w pierwszej ani drugiej ciąży. Rozrywać po mnie tez nie rozrywało, szycie i nacinanie to nie reguła. Natomiast dośc dobrze Cię rozumiem bo sama pożegnałam się z papierosami w pierwszej ciązy i nie było mi łatwo. Przez caly prawie okres wszystko mnie wkurzało do potęgi. Nie wiem co to wahania nastroju bo nigdy nie płakałam, wiem natomiast co to ciągłe wnerwienie i nie jest ten stan sympatyczny. Do tego dochodzi strach o dziecko, o to co będzie jak sie urodzi i takie tam. Dlatego kobiety bardziej spokojne odbierają ciążę inaczej a te nerwowe tez inaczej. Tak czy inaczej, ciąża to fajny okres a ta pierwsza szczególnie bo wszystko jest takie nowe i niepowtarzalne.
Trudna, spokojna, zagrożona czy wymarzona ciąża, niesie za sobą jedno i najważniejsze, skarb za który będziemy dziękować Stwórcy każdego dnia !

Jedyny kłopot jaki miałam z tym ze jestem tu a nie w Pl to brak jakiejkolwiek opieki. W pierwszej ciąży od 30 tygodnia skoczyło ciśnienie i utrzymywało się do porodu. Cały czas było powyżej normy.Dodatkowo skracała się szyjka ale nawet nie raczyli skonsultować mnie z ginem, chociaż miałam pisma ze szpitali, bo akurat byłam na Wielkanoc w PL i tam sie zaczęły kłopoty. W drugiej ciąży było jeszcze gorzej, bo raz ze plamiłam, aczkolwiek tu raczyli skierować na usg kilka razy za to potem kilka miesięcy nie miałam wcale opieki. Od 13 do 25tygodnia miałam silne skurcze zazwyczaj rano i wieczorem, bez nospy bym się nie ruszyła. Prosiłam o kontakt z prywatnym ginem, oczywiście zero namiarów. Ostatecznie, jak jechałam rodzić, barany nie chcieli mnie zawiezc na porodówkę bo sądzili że mam zapalenie pęcherza a nie akcje porodową 😠 Spędziłam na triage 6.5h skąd dosłownie biegiem wiezli mnie na salę bo już rodzilam na całego. Nie całe 10minut pózniej malutka była z nami ! Ogólnie zależy na kogo trafisz, bo rodziłam dzieci w tym samym szpitalu i za pierwszym razem był cud , miód i malina a za drugim chamskie buractwo.
Poza tym wiadomo, po porodzie łatwo nie było , byłam z mężem sama. Syn nie jadł, klopoty z pokarmem, brak czasu na obiady - ciężko. Przy drugim spodziewałam się katastrofy bo nie dość ze dwójka dzieci , to jeszcze pies, kot, akwaria i wszystko tylko pod moją opieką ale nie było zle. Przez 5 lat nauczyłam się sobie radzić samo bo nigdy nikt mnie nie wyręczał. Moja rodzina nigdy tu nie była, męża co jakiś czas. Tak ze to z rodziłam tu, nie miało znaczenia szczególnego.
Sporym plusem w UK jest to ze nie robią przy rodzącej nic na siłę. Nie tną, nie podają kroplówki czy co tam jeszcze, na wszystko musisz wyrazić zgodę. Dzidzia też cały czas z mamą jest. Nie jest zle, tylko mówię, opieką w czasie ciąży nijaka i to jest ból.