Znajdź zawartość

1. Cenne sekundy Udławienie się i śmierć niemowlęcia mogą nastąpić bardzo szybko - nie dłużej niż czas potrzebny na przygotowanie filiżanki kawy, dlatego tak ważna jest błyskawiczna reakcja. Dzięki monitorowi oddechu zyskujemy cenny czas na ewentualną interwencję i przywrócenie akcji oddechowej. Każdy rodzic powinien rozważyć zakup takiego urządzenia dla swojego dziecka. 2. Dla ruchliwych maluszków Niektóre monitory oddechu wyposażone są w czujnik, który wkłada się pod materacyk. Niestety takie rozwiązanie często powoduje fałszywy alarm, jeśli dziecko odwróci się na obok i zsunie się poza zasięg działania czujnika. Powtarzające się fałszywe alarmy niepotrzebnie budzą dziecko i niepokoją rodziców, zwłaszcza w nocy. Dlatego rodzice często decydują się na wyłączenie monitora, rezygnując w ten sposób z ochrony, jaką dostarcza monitorowanie oddechu. Wybierając monitor oddechu upewnijmy się, że będzie on działał niezależnie od przemieszczania się dziecka podczas snu. To ważne zwłaszcza w przypadku starszych niemowląt, które potrafią już przewracać się na bok czy na brzuszek. 3. Zdradliwe wentylatory Monitory ze wspomnianymi czujnikami bywają bardzo wrażliwe na wszystkie drgania powietrza. Zdarza się, że nawet powiew powietrza wytwarzany przez wentylator albo zwykły przeciąg w pomieszczeniu mogą zakłócić prawidłowe działanie urządzenia.. W rezultacie monitor może nie zadziałać, jeśli dziecko faktycznie straci oddech. 4. Nie tylko do łóżeczka Malutkie dziecko w pierwszych tygodniach życia może spać nawet do 18- 20 godzin na dobę. W tym czasie często jest przenoszone – do wózeczka, do kołyski, na łóżko rodziców, czy u dziadków. Niestety tradycyjne monitory oddechu mogą być stosowane tylko w jednym miejscu – w łóżeczku dziecka. Dlatego warto wybrać urządzenie, które można bez problemu zabrać ze sobą czy przenieść w inne miejsce. 5. Nie budź mnie Gdy dziecko nie oddycha, często wystarczy je dotknąć lub obudzić, żeby regularny oddech powrócił. Tradycyjne monitory często zbyt wcześnie po wykryciu bezdechu podnoszą alarm dźwiękowy, budząc przy tym niepotrzebnie dziecko. Takich chwilowych bezdechów u niemowlęcia może być wiele, monitor może więc włączać alarm co chwilę, powodując niepokój u dziecka i u rodziców. Na rynku dostępne są monitory, które już po 15 sekundach od wykrycia bezdechu wibracyjnie pobudzają dziecko, najczęściej przywracając od razu oddech. Jeśli oddech nie zostaje wykryty przez kolejne 5 sekund, rodzic zostanie zaalarmowany głośnym sygnałem dźwiękowym i wtedy wymagana jest interwencja osoby dorosłej. 6. Zawsze gotowe Niemowlęta budzą się w nocy na karmienie nawet kilka razy. Zmęczenie i niewyspanie często dają się we znaki wielu rodzicom, dlatego nie trudno im zapomnieć o wyłączeniu tradycyjnego monitora oddechu przy wyjmowaniu dziecka z łóżeczka. Wówczas uaktywnia się alarm, który niepotrzebnie budzi wszystkich domowników. Niekiedy rodzice zapominają również włączyć monitor po odłożeniu dziecka do łóżeczka po nocnym karmieniu. Dlatego najlepszym rozwiązaniem dla zmęczonych nocnymi pobudkami rodziców są monitory oddechu zapinane na stałe do pieluszki niemowlaka. Nie ma konieczności ich włączania i wyłączania podczas nocnego karmienia. Mogą pozostawać stale włączone, rodzic może czuć się pewnie i bezpiecznie wiedząc, że monitor jest stale włączony i czuwa nad dzieckiem. 7. Ile kosztuje posiadanie monitora? Inwestycja w monitor jest inwestycją w bezpieczeństwo w pierwszych 12 miesiącach życia naszego dziecka. Według specjalistów, po tym okresie ryzyko bezdechu jest marginalne. Monitor oddechu znacznie zmniejsza ryzyko śmierci łóżeczkowej. Jeżeli uświadomimy sobie fakt, że posiadanie monitora oddechu może uratować naszemu dziecku życie, to koszt jego zakupu będzie dla nas sprawą drugorzędną. Na rynku dostępne są tradycyjne monitory oddechu, wkładane pod materac oraz dużo nowocześniejsze, przenośne monitory oddechu, takie jak Snuza Halo, które mogą być zapięte na stałe do pieluszki dziecka i pracować w każdym miejscu, gdzie ono zasypia. Dodatkowo wyposażone są w funkcję wibracyjnego przywracania oddechu, która pozwala na szybką i skuteczną reakcję bez wzbudzania niepokoju u rodziców. Pomimo wieloletnich badań nad SIDS (śmiercią łóżeczkową niemowląt), nie ustalono jednoznacznie jego przyczyn i skutecznych metod zapobiegania. W Stanach Zjednoczonych wciąż rejestruje się 6 zgonów na 1000 narodzin, dlatego warto dołączyć nowoczesny monitor oddechu do kompletowanej przed porodem wyprawki. Jak dotąd jedynym godnym zaufania sposobem na uchronienie naszego dziecka przed SIDS jest posiadanie dobrej klasy monitora oddechu, który nadzoruje oddech dziecka wszędzie tam , gdzie ono śpi – w łóżeczku, w kołysce czy w wózku. Statystyki dla Polski wyraźnie pokazują, że od ponad 10 lat nie odnotowano żadnego przypadku zgonu niemowlęcia z powodu SIDS, jeżeli jego oddech był monitorowany przez odpowiednie urządzenie – tradycyjne (pod materac) czy też bardziej nowoczesne, pewne i wygodne dla rodzica, takie jak przenośny monitor oddechu Snuza Halo.

Ryzyko zachorowania na bezdech senny niemowlęta obu płci, wcześniaki lub dzieci o niskiej wadze urodzeniowej, dolna grupa społeczno-ekonomiczna Objawy bezdechu sennego Podczas wystąpienia bezdechu sennego skóra dziecka staje się niebieska. Zatrzymanie oddechu trwa od 10 sekund do nawet 60 sekund. Oddychanie zazwyczaj powraca spontanicznie. Zapobieganie występowania bezdechu sennego Specjalistyczny sprzęt (monitor oddechu) używany w sposób ciągły, monitorujący oddychanie u niemowląt. Środki ogólne jeśli Twoje dziecko cierpi na bezdech senny, należy monitorować oddychanie, zaleca się, aby rodzic lub opiekun dziecka przeszedł szkolenie z zakresu resuscytacji krążeniowo-oddechowej. W wielu przypadkach resuscytacja może pomóc przywrócić oddech, a dziecko nie doświadcza poważnych powikłań spowodowanych niedotlenieniem Leki na bezdech senny Żadne lekarstwo nie jest aktualnie dostępne, aby zapobiec bezdechowi sennemu u niemowląt. Konsultacja lekarska w przypadku bezdechu sennego Jeśli zaobserwowałaś u swojego dziecka bezdech senny lub coś Cię zaniepokoiło, jak najszybciej skontaktuj się z lekarzem. Niniejszy tekst ma wyłącznie charakter edukacyjny. W przypadku każdej choroby zawsze należy konsultować się z lekarzem. Redakcja serwisu nie ponosi jakiejkolwiek odpowiedzialności za treść artykułu oraz treść komentarzy.

Rozwój dziecka w drugim tygodniu życia Będzie płakało, kiedy będzie głodne, zmęczone, przegrzane lub zmarznięte, kiedy będzie miało brudną pieluszkę, a czasem nawet bez powodu. Z czasem nauczysz się rozpoznawać rodzaj płaczu i to o co cię prosi. Nie jest to jednak szloch. Dziecko wydaje krótkie, gardłowe dźwięki przypominające nieco stękanie. Aż do około 2. miesiąca życia płakaniu nie towarzyszą łzy. Gruczoły łzowe zaczynają w pełni pracować w 8 tygodniu życia. Maluszek reaguje na silne bodźce świetlne, akustyczne. Dokładnie nie zlokalizuje ich, ale zwraca oczy w kierunku bodźca. Powonienie nie jest jeszcze dobrze rozwinięte. Prawdopodobnie rozpoznaje on zapach matki i jej mleka. Pępek - higiena kikuta pępowinowego Po urodzeniu dziecka, lekarz (lub partner) przetnie jego pępowinę, pozostawiając kikut. Pierwszego dnia będzie miękki, ale już następnego zacznie twardnieć, wysychać i stopniowo robić się czarny, aż wreszcie odpadnie, co zwykle następuje do 10. dnia życia dziecka. W tym czasie, podczas kąpieli dziecka zwróć uwagę, by nie moczyć miejsc wokół, ani samego kikuta, co przyspieszy proces wysychania. Odruchy noworodka Twoje dziecko rodzi się z bardzo niedojrzałym układem nerwowym. Maleństwo może jednak reagować na różnego rodzaju bodźce zewnętrzne, dzięki automatycznym odruchom bezwarunkowym. Ponieważ układ nerwowy stale się rozwija, to z czasem odruchy te zanikną - przestaną mu być potrzebne. Zapoznaj się z listą odruchów bezwarunkowych noworodka. Baby blues Jako nowy rodzic, to normalne, że odczuwasz lęk, przemęczenie i pewną emocjonalną wrażliwość. Pierwsze tygodnie w domu z dzieckiem nie są łatwe. Brak snu, powrót do siebie po urodzeniu dziecka, ciągła opieka nad noworodkiem, większa ilość obowiązków i braku doświadczenia w postępowaniu z dzieckiem, mogą być bardzo stresujące. Ogromne zmiany hormonalne, które mają miejsce w twoim organizmie mogą mieć również wpływ na nastrój. Co najmniej 60 do 80 procent młodych matek doświadcza "baby blues" - łagodną formę depresji, która powoduje niepokój, zaburzenia snu, rozdrażnienie i zły humor. Jeśli stan ten będzie trwał dłużej niż dwa lub trzy tygodnie, może przejść w stan depresji poporodowej. Jest to poważna choroba, która dotyka około 20 procent młodych matek. Co widzi noworodek ? Jeśli czujesz którykolwiek z objawów – bezsenność, płaczliwość lub smutek, który utrzymuje się cały dzień, obojętność wobec wszystkiego co się wokół ciebie dzieje, trudności z koncentracją, brak apetytu, niepokój, nadmierne poczucie winy, napady paniki lub myśli samobójcze - skontaktuj się ze swoim lekarzem od razu. Dobrym pomysłem jest również, aby podzielić się swoimi lękami i odczuciami z kimś bliskim. Spróbuj zrobić coś dla siebie. Niech twój partner lub dziadkowie zostaną z dzieckiem w trakcie wizyty przyjaciółki. Idź na zakupy, lub po prostu weź relaksującą kąpiel. Nawet pójście do fryzjera, manikiurzystki lub krótki spacer z dzieckiem na świeżym powietrzu mogą być dla ciebie korzystne. Z pewnością nie tylko otrzymasz pomoc, której potrzebujesz, ale także zmienisz swój tok myślenia, a twoje dziecko będzie zdrowsze i szczęśliwsze. 2 pytania odnośnie zmniejszanie ryzyka Zespołu nagłej śmierci niemowląt (SIDS) Co to jest SIDS? Zespół nagłej śmierci niemowląt (SIDS) jest czasami nazywany zespołem śmierci łóżeczkowej. Występuje, gdy dziecko poniżej 1 roku życia umiera nagle i bez jakichkolwiek wcześniejszych oznak, zwykle podczas snu. Mimo, że SIDS jest główną przyczyną zgonów wśród dzieci od 1 miesiąca do 1 roku, to ciągle rzadkość. SIDS dotyka około 2500 ofiar rocznie - czyli mniej niż 1 na 1000 niemowląt - zazwyczaj w wieku od 2 do 4 miesięcy. Do niedawna nikt nie wiedział co dokładnie powoduje SIDS, nie ma jednoznacznego wyjaśnienia przyczyn występowania. Jako jedną z możliwych wymienia się jednak bezdech niemowląt, czyli nagłe zatrzymanie oddechu. Można wymienić następujące czynniki zwiększające ryzyko: • rodzice lub opiekun, który pali • spanie na brzuszku • przedwczesne urodzenie • niska waga urodzenia • spanie na zbyt miękkim materacu, poduszce lub na zabawce • przegrzanie podczas snu Jak można zmniejszyć ryzyko wystąpienia SIDS u swojego dziecka? Zawsze układaj dziecko do snu na plecach. Kiedy pediatrzy i naukowcy zaczęli rekomendować takie praktyki w 1992 r., wskaźnik zgonów z powodu SIDS spadła zdumiewająco do 50%. Nawet układanie dziecka do snu na boku nie jest wskazane. Nie kładź do kołyski lub łóżeczka żadnej poduszki, miękkiej zabawki, które mogą niespodziewanie utrudnić oddychanie dziecka w czasie snu. Nie przykrywaj dziecku główki. Często wietrz pomieszczenie, w którym śpi i nie dopuszczaj do przegrzewania. Zbyt grube ubieranie do snu również nie jest wskazane. Niektórzy eksperci odradzają układanie noworodka do snu w łóżku w ciągu pierwszych miesięcy życia, ze względu na zbyt miękkie podłoże na którym śpi, inni wierzą, że wspólne spanie z rodzicem pozwala na szybsze reagowanie w sytuacji zagrożenia życia dziecka. W takiej sytuacji zachowaj szczególną ostrożność, upewnij się, że materac nie jest zbyt miękki, a kołdra zbyt puszysta. Twoje dziecko powinno spać na plecach, nawet w łóżku. Nigdy nie pal w pobliżu dziecka i trzymaj go z daleka od tych, którzy palą. Jest możliwe, że karmienie piersią i podawanie dziecku smoczka podczas snu może obniżyć ryzyko SIDS, ale nadal prowadzone są badania naukowe, aby wyjaśnić to zagadnienie do końca.

Rozwój dziecka w trzecim tygodniu życia Wszystkie dzieci są wyjątkowe i przechodzą kolejne etapy rozwoju w swoim własnym tempie. Pamiętaj, że wytyczne rozwojowe mają na celu pokazać jedynie potencjał twojego dziecka. Nie sugeruj się tym, że dziecko sąsiadki, będące w tym samym tygodniu życia, podnosi już główkę, a twoje jeszcze nie potrafi. Każde dziecko rozwija się inaczej. Do wyjątków należą sytuacje, gdy maluszek jest wcześniakiem - musisz pamiętać, że dziecko takie zwykle potrzebuje nieco więcej czasu, aby sprostać kolejnym etapom rozwoju. W razie jakichkolwiek pytań lub wątpliwości, zapytaj pediatrę. Dzieci uwielbiają, a nawet muszą ssać. Nie zniechęcaj do tego swojego maluszka. W rzeczywistości, pewnie już zauważyłaś, że smoczek sprawia cuda w sytuacji, gdy dziecko jest nerwowe. Kiedy nie ma smoczka, twoje dziecko, aby się uspokoić radzi sobie doskonale wykorzystując to, co ma pod ręką - swój kciuk lub palce. Na podstawie przeprowadzonych badań, naukowcy zalecają stosowanie smoczka w czasie snu. Używanie smoczka może zmniejszać ryzyko wystąpienia SIDS (zespół nagłej śmierci niemowląt). Nie ma potrzeby, aby ponownie wkładać smoczek do buzi dziecka, jeśli wypadnie podczas snu. Jeśli ty lub twój partner pali, powinnaś właśnie teraz położyć temu kres. Bierne palenie może być bardzo niebezpieczne dla waszej pociechy. Dym papierosowy osłabia płuca powoduje częstsze infekcje ucha powoduje chrapanie zaburzenia oddychania podczas snu ma zły wpływ na zdrowie i zachowanie może w przyszłości powodować problemy w nauce jest przyczyną dwukrotnego wzrostu ryzyka wystąpienia SIDS Nawet jeśli nie palisz, kiedy dziecko jest w pokoju, szkodliwe substancje chemiczne unoszą się w całym domu jeszcze przez kilku minut. Zaraz po porodzie niektóre mamusie natychmiast odczuwają instynktowny przypływ miłości i opiekuńczości dla swojego nowo narodzonego dziecka. Inne odczuwają jedynie zmęczenie, nie interesuje ich zbytnio kontakt z maluszkiem i potrzebują czasu, aby je poznać i pokochać. Żadna z tych sytuacji nie jest ani dobra, ani zła. Zachowania te są po prostu różne i całkiem normalne. Poznasz i pokochasz dziecko w swoim czasie. Jeżeli jednak po kilku tygodniach, a czasem nawet miesiącach uraz i dystans pozostaje, możesz cierpieć na depresję poporodową. Uważa się, że 10% młodych matek cierpi z powodu tej formy depresji, wywołanej głównie przez zmiany hormonalne po porodzie. Oprócz długotrwałego uczucia ambiwalencji o macierzyństwie, mogą występować jeszcze takie objawy jak: bezsenność, niepokój, brak apetytu, myśli samobójcze, nawet myśli o zabiciu własnego dziecka. Ciąża, poród i połóg mogą być trudnym doświadczeniem w życiu kobiety, zwłaszcza jeśli występują komplikacje. Twoje relacje z dzieckiem nie różnią się od relacji z innymi osobami. Choć nawiązanie wzajemnego kontaktu z maluszkiem może zająć wiele czasu, z pewnością świetnie sobie poradzisz z rozpoznawaniem sygnałów, jakie wysyła. Nie ma więc potrzeby, abyś czuła się winną, jeśli spojrzysz na maluszka jak na obcą istotę - w pewnym sensie nią jest. Daj mu czas, a ostatecznie nie będziesz w stanie wyobrazić sobie życia bez twojej pociechy. 3 pytania odnośnie kolki jelitowej Co to jest kolka jelitowa? Kolka jest to przedłużający się, nieprzerwany płacz dziecka zdrowego i prawidłowo przybierającego na wadze. Niektórzy lekarze posługują się regułą trójek: 3 godziny płaczu ciągiem, co najmniej 3 razy w tygodniu, przez co najmniej 3 tygodnie pod rząd - zwykle rozpoczynają się pomiędzy 3. i 6. tygodniem życia. Wszystkie niemowlęta płaczą więcej w pierwszych trzech miesiącach życia, niż w jakimkolwiek innym momencie w ich życiu, ale kolka jest inna. Kolkowe epizody zazwyczaj zaczynają się wieczorem. Płacz jest bardzo intensywny. Dziecko nie może się uspokoić, zaciska pięści i podciąga nóżki. Kolka nie powoduje żadnych powikłań, a jej objawy ustępują zazwyczaj około 3. lub 4. miesiąca życia. Co jest przyczyną kolki? Tego nikt nie jest pewien. Niektórzy wysunęli teorię, że powodem jest niedojrzałość układu pokarmowego lub alergii pokarmowej np. nietolerancji laktozy. Inni uważają, że przyczyną może być wciąż rozwijający się w układ nerwowy, a nawet temperament dziecka. Rodzice zawsze w sytuacjach, gdy nie mogą pomóc maleństwu czują się bezradni i winni. Należy podchodzić do tego pamiętając, że jest to okres przejściowy, który nie jest wcale to oznaką problemów długoterminowych. Jak pomóc maluszkowi podczas napadu kolki? Każde dziecko jest inne i na każde działają inne sposoby. Trzeba eksperymentować, stosując różne techniki, by w końcu znaleźć tą, która jest najlepsza dla twojego szkraba. Oto kilka popularnych sposobów: Spróbuj stworzyć kojące środowisko, podobne do tego jakie maluszek miał w macicy: by mu było przytulnie, ciepło i cicho. Owiń dziecko mocno w koc. Kołysz je w rękach lub w kołysce na biegunach. Trzymaj je w pozycji pionowej, by wspomóc przejściu gazu w jelitach. Niektóre dzieci uspokajają głośne, rytmiczne dźwięki, takie jak; zmywarka, suszarka do włosów lub plusk wody. Wszystkie te dźwięki prawdopodobnie przypominają odgłosy twoich narządów wewnętrznych, podczas gdy maleństwo było jeszcze w macicy. Aby dodatkowo wzmocnić efekt, łącząc dźwięk z ruchem, niektórzy rodzice specjalnie fundują dziecku podróż samochodem. Inne pomysły: ciepła kąpiel, ciepły termofor lub ręcznik umieść na brzuszku (upewnij się wcześniej, że temperatura jest odpowiednia). Niektórzy rodzice zauważyli wyraźną poprawę, stosując lek o nazwie symetykon, który zmniejsza nagromadzenie gazów w jelitach. Zanim jednak zdecydujesz się podawać jakikolwiek lek, skonsultuj to wcześniej ze swoim lekarzem. Nieustanny płacz dziecka może być frustrujący i męczący. Dlatego dobrze, gdy jest ktoś, kto może zmieniać się z tobą w próbach opanowania kolki. Jeżeli kolce towarzyszą również takie objawy jak; nieprzybieranie na wadze, gorączka lub objawy kolki nie przestają zanikać po 3 miesiącach, należy skontaktować się lekarzem, gdyż mogą być oznaką problemów zdrowotnych.