Znajdź zawartość
Wyświetlanie wyników dla tagów 'zawroty głowy' .
-
Objawy choroby lokomocyjnej zawroty głowy, nudności i wymioty, osłabienie i trudności z utrzymaniem równowagi Przyczyny choroby lokomocyjnej Choroba lokomocyjna spowodowana jest brakiem zgodności między bodźcami odbieranymi przez nasze oczy oraz tymi odbieranymi przez błędnik. Wzrok reaguje na przesuwające się za oknem obrazy, a mózg interpretuje to jako ruch. Natomiast błędnik, część ucha wewnętrznego, która odpowiada za równowagę, nie odbiera sygnałów, świadczących o zmianie równowagi i położenia ciała. Te sprzeczne informacje docierają do mózgu, powodując powstanie objawów choroby lokomocyjnej. Zwiększenie ryzyka zaburzenia ucha, przebywanie w pomieszczeniach zadymionych lub o słabej wentylacji Zapobieganie chorobie lokomocyjnej nie podawaj dziecku dużych posiłków lub napojów przed i podczas podróży, posadź dziecko przodem do kierunku jazdy, a w autobusie i pociągu wybierz miejsce jak najdalej od osi kół (najlepiej środkowa część autobusu), w czasie jazdy samochodem kontroluj dziecko, by patrzyło na horyzont - stabilny punkt w krajobrazie, ponieważ obserwacja mijanych drzew czy słupów przydrożnych wzmaga dolegliwości chorobowe, często wietrz pojazd, a także rób krótkie odpoczynki na świeżym powietrzu, zaopatrz się w torebki foliowe – na wypadek nagłego wystąpienia wymiotów, gdy wystąpią mdłości, poproś dziecko, by zamknęło oczy i głęboko oddychało, odsuń szybę, by zaczerpnęło świeżego powietrza, leki w celu zapobiegania chorobie lokomocyjnej należy zażyć co najmniej pół godziny przed rozpoczęciem podróży Możliwe powikłania odwodnienie spowodowane wymiotami, upadki i urazy spowodowane trudnościami z utrzymaniem równowagi Leczenie choroby lokomocyjnej Środki ogólne Chorobę lokomocyjną wzmagają czynniki psychologiczne. Jeśli dziecko wcześniej miało tego typu problemy, spróbuj jakoś uspokoić je przed wyjściem z domu, zapewniając, że tym razem nie będzie tak źle jak ostatnio. Leki na chorobę lokomocyjną Istnieją środki farmaceutyczne, łagodzące dolegliwości związane z chorobą lokomocyjną. Przed podróżą dzieciom wrażliwym można podać odpowiednie preparaty. Hamują one nadmierną aktywność układu autonomicznego, co blokuje wystąpienie nieprzyjemnych objawów choroby lokomocyjnej. Pamiętaj, że o zastosowaniu leku decyduje lekarz! Wszystkie leki powinny być stosowane ściśle według zaleceń lekarskich, z uwagi na ewentualne działania niepożądane. Skutecznym lekiem jest preparat Aviomarin, który należy zażyć na 30 minut przed podróżą, jednak lek ten powoduje skutki uboczne w postaci senności, rzadko występuje obniżenie ciśnienia tętniczego krwi, nie należy stosować go u dzieci do 2 roku życia. Innym lekiem jest Diphergan - sprzedawany na receptę. Działania niepożądane podobne jak w przypadku Dipherganu, nie stosować u dzieci poniżej 1 roku życia. Na rynku dostępne są także bezpieczniejsze i pozbawione działań ubocznych środki pochodzenia roślinnego (Avioplant, Lokomotiv, Zingerek), które zawierają w swoim składzie sproszkowane kłącze imbiru. Pamiętaj Aby zminimalizować objawy u dziecka podczas podróży, powinno ono podróżować w pozycji półleżącej i unikać czytania lub grania w gry wideo podczas podróży. Dieta Przed wyjazdem należy podać dziecku tylko lekki posiłek i nie podawać napojów gazowanych. Podczas dłuższej podróży należy podawać dziecku płyny często, ale tylko po łyku, w celu niedopuszczenia do odwodnienia organizmu. Konsultacja z lekarzem Planując podróż z dzieckiem, które miało już wcześniej chorobę lokomocyjną w podróży, skontaktuj się wcześniej z lekarzem, by przepisał odpowiednie leki. Niniejszy tekst ma wyłącznie charakter edukacyjny. W przypadku każdej choroby zawsze należy konsultować się z lekarzem. Redakcja serwisu nie ponosi jakiejkolwiek odpowiedzialności za treść artykułu oraz treść komentarzy.
-
Schorzenie występuje również w przypadku utraty krwi, inwazji pasożytów oraz w okresie dynamicznego wzrastania w wieku dojrzewania. Objawy niedokrwistości z niedoboru żelaza zmęczenie, senność, lub przeciwnie nadmierne pobudzenie brak apetytu - głównie u dwu-trzy-latków (objaw ten może poprzedzać zmiany w obrazie krwi, mówimy wtedy o niedokrwistości utajonej), brak przyrostu masy ciała, biegunka, zajady w kącikach ust, łamliwość paznokci, wypadanie włosów, kołatanie serca, u starszych ból i zawroty głowy, słabo różowe spojówki i śluzówki jamy ustnej, badania morfologiczne wskazują obniżenie poziomu hemoglobiny poniżej 10 g%, a krwinki są mniejsze i słabiej wybarwione Przyczyny niedokrwistości Niedostateczne dostarczanie żelaza z pokarmem: zaburzenia łaknienia dieta uboga w żelazo (wegańska, makrobiotyczna) Niewystarczające spożycie żelaza: Od 6 miesięcy do 2 lat, dzieci spożywają duże ilości mleka, co sprzyja obniżeniu poziomu żelaza w organizmie Nieprawidłowe wchłanianie żelaza zawartego w pożywieniu: przewlekła biegunka, zespoły złego wchłaniania Zwiększone zapotrzebowanie na żelazo: okres szybkiego wzrostu Utrata krwi i przewlekłe krwawienie: krwawienie z przewodu pokarmowego - pasożyty jelitowe, krwawienia z powodu skaz krwotocznych, krwawienia przewlekłe z dróg moczowych, nerek, nosa, samookaleczenia Zwiększenie ryzyka ubóstwo, które powoduje niedostatek jarzyn, mięsa, jaj i przy dużej ilości zbóż (mąki, kasze oraz dieta bogatomleczna sprzyja obniżeniu poziomu żelaza w organizmie), dieta makrobiotyczna i wegańska, utrudniony jest wówczas proces wchłaniania przez zawarte w nich szczawiany, fityniany, fosforany Zapobieganie niedokrwistości Utrzymanie odpowiedniej ilości żelaza w organizmie przez dobrze zrównoważoną dietę lub suplementy żelaza. Środki diagnostyczne obserwacja objawów, historia i badanie przez lekarza, badanie kału w celu wykrycia robaków, badanie krwi, szczególnie hemoglobiny, czerwonych krwinek, hematokrytu i wskaźników krwi Środki ogólne Najważniejszą częścią leczenia niedokrwistości z niedoboru żelaza jest niwelowanie przyczyn. Niedobór żelaza można uzupełniać poprzez doustne podawanie suplementów żelaza. Zastrzyki i transfuzje krwi są bardzo rzadko potrzebne. Leki Lekarz może przepisać suplementy żelaza. PAMIĘTAJ Przedawkowanie żelaza jest niebezpieczne. Spożycie żelaza w nadmiarze może powodować zatrucie. Przechowuj suplementy żelaza w miejscu niedostępnym dla dzieci. Żelazo podawaj dziecku na czczo (co najmniej pół godziny przed posiłkiem) dla najlepszego wchłaniania. Jeśli Twoje dziecko cierpi na rozstrój żołądka, możesz podać je z małą ilością pokarmu (z wyjątkiem mleka). Przyjmowanie suplementów żelaza musi potrwać od 2 do 3 miesięcy, aby zaobserwować w badaniach krwi powrót do normy. Przyjmowanie płynnych suplementów żelaza może spowodować odbarwienie zębów. Dzieci powinny pić płynne żelazo przez słomkę. Suplementy żelaza mogą również powodować biegunki lub zaparcia. W przypadku przyjmowania innych leków, należy odczekać co najmniej 2 godziny po zażyciu żelaza. Leki zobojętniające sok żołądkowy, a zwłaszcza tetracykliny mogą spowodować problemy z wchłanianiem żelaza. Dieta przy niedokrwistości podawaj dziecku dużo białka i żelaza znajdującego się w żywności; w mięsie, fasoli i zielonych warzywach, przyjmowanie błonnika zapobiega zaparciom Skontaktować się z lekarzem, gdy: Podczas leczenia występują nudności, wymioty, ciężka biegunka lub zaparcia. Niniejszy tekst ma wyłącznie charakter edukacyjny. W przypadku każdej choroby zawsze należy konsultować się z lekarzem. Redakcja serwisu nie ponosi jakiejkolwiek odpowiedzialności za treść artykułu oraz treść komentarzy.