Samotnosc... | Forum o ciąży

Natalia85-Doskonale Cię rozumiem! Przeżywam dokładnie to samo. Mój Mąż pracuje od poniedziałku do niedzieli po 10 h. A ja całymi dniami siedze sama w domu. Co gorsze mieszkamy w Danii i nie mam tu nikogo do kogo mogłabym sobie pójść. Mamy tu troche znajomych, ale mieszkają daleko, więc sie do nich nie wybiore. No i tak siedze sobie sama w domu, jedynie gdzie wychodze to na spacer, ale to też gdzieś koło domu, bo wszędzie jest daleko, z resztą ja nie jestem tu długo i nie poszłabym gdzieś dalej. I do tego jeszcze tęsknie za rodzinką itd...
Także jesteśmy razem. przytulaski 😉

Ja też nie czuje się z tym najlepiej. Czesto jest mi bardzo smutno z tego powodu, chodze i płacze. Chciałabym się zobaczyć z rodziną, porozmawiać z kimś... ale pocieszam się tym, że już lada dzień bede miała Lenke i Ona wypełni moje życie radością. Nie mówie, ze jestem nieszczęśliwa, bo tak nie jest! jestem szczęśliwa, mam kochanego Męża i to nie Jego wina, że tak musi pracować, a robi to też dlatego żeby bylo Nam lepiej, ale nic nie zmieni tego, że jest mi źle tak samej. Codziennie to samo, każdy dzień wygląda tak samo, taka monotonia, ale już niedługo się zacznie i będzie mi wesoło. 🙂

sloneczko85 napisał:

A ja to Wam zazdroszczę dziewczyny.Jestem w 10 tygodniu ciąży i jestem sama.Rozstałam się z moim chłopakiem nim dowiedziałam się że pod serduszkiem nosze malutkie CUDO.Mam ogromnego doła.Praktycznie nikt nie wie,że jestem w ciąży.Wcześniej straciłam pracę i boję się reakcji otoczenia.Ludzie zawsze mówią"jak TY sobie sama poradzisz z malutkim dzieckiem i bez pracy?!",a takie słowa nie bardzo mi pomogą.Owszem mój były wie o Dziecku,nawet się cieszy,ale co z tego skoro jestem kompletnie sama.Chciałbym by ktoś mnie przytulił,pocałował i takie tam bajery.W dodatku źle znoszę ciążę.Krwawienia,wymioty,na domiar złego moje Maleństwo jest słabiutkie blush:
Przepraszam Was,ale chyba musiałam się wyżalić 🙂 Pozdrawiam Mamusie

Kochana!

NIE JESTEŚ JUŻ SAMA! 🙂
Pamiętaj, że jak myślisz TY, to jeszcze jest druga osoba, która bardzo Cię potrzebuje a Ty jej. Może moja sytuacja jest trochę inna, bo mam męża, ale czytając Twój post bardzo chwycił mnie za serce. Pomyśl jak zaczniesz odczuwać pierwsze ruchy, jak potem będzie już cały Twój brzuch się ruszał, potem już nic nie będzie takie samo 🙂 Pamiętaj, że nigdy nie ma idealnego momentu na dziecko... nawet jak jesteś po ślubie są takie momenty kiedy wszystko staje w miejscu i wydaje się ,ze to najbardziej nieodpowiedni moment... kredyty, zwolnienia, czasem nieprzychylna rodzina... ale to nie oni będą mieli to małe cudeńko, nie oni będą go nosili przez 9 miesięcy. Kończy się na tym, że sami potem najbardziej wariują za dzieckiem, bo oswajają się z czasem z wiadomością, zaczynają kupować ciuszki, potem świata poza wnukiem nie widzą 🙂 Pisałas, że masz krwawienia, musisz teraz myśleć tylko o sobie i o maleństwie, mam nadzieję, że lekarz przepisał Ci tabletki podtrzymujące ciążę. Walcz i bądź dzielna. Nawet nie wiesz ile osób masz za sobą. staraj się powolutku oswajać innych z tą wiadomością, szczególnie rodziców. I nie denerwuj się. Macie siebie nawzajem z dzieciątkiem i teraz to jest numerem jeden 🙂

Trzymam kciuki moooocno i proszę dbaj o siebie.
Twój były chłopak pewnie teraz też musi wszystko przetrawić i może okaże się, ze jednak to co Was wcześniej łączyło jest nadal mocne a to co się zdarzyło i że jesteś w ciąży pozwoli Wam podjąć dobrą decyzję czy na pewno chcecie, bądź nie być razem.

Wielkie buziaki 😘

sloneczko85 napisał:

Dziękuję Dziewczyny.Nawet nie sądziłam że ktoś odpowie.Macie racje mimo iż moje Maleństwo ma dopiero 10 tygodni,to kocham Je najbardziej na świecie.Nie przerasta mnie wizja bycia Mamą,tylko strach,że nie dam Mu wszystkiego na co zasługuje!Wiem,że mój były chłopak będzie dobrym Tatą,ale jednak tylko weekendowym.Boję się późniejszych pytań"dlaczego Tatuś z nami nie mieszka,itp."
Straciłam pracę,chłopaka i zostałam pobita na ulicy,wszystko zdarzyło się zaledwie w ciągu 4 dni oczywiście nie wiedząc o tym,że jestem w ciąży.Moje Maleństwo jest wynagrodzeniem tego całego piekła jakie przeszłam,jednak dlaczego los tak Je karze złym stanem Jego zdrowia 😞
Zazdroszczę Wam,że macie Mężów,chłopaków czy narzeczonych którzy Was wspierają,tak bardzo bym chciała zamknąć się na chwilę w męskich,silnych ramionach.Straciłam pracę,poczucie bezpieczeństwa oraz ukochanego,ale zyskałam największy Skarb.I będę o Niego walczyć do końca swoich dni!
Dziękuję Dziewczyny

Brawo!
🙂
Trzymam kciuki i będę myślała o Tobie!
Bierz wszystkie lekarstwa i hormony podtrzymujące ciąże jakie Ci lekarz zaleci.
A mężczyzna... być może właśnie go nosisz pod serduszkiem... tak też warto pomyśleć. 🙂