Znajdź zawartość

Lambioza (inaczej Giardia). Są to pasożyty należące do grupy wiciowców. Występują licznie na całym świecie oraz należą do najczęściej spotykanych u ludzi, zwłaszcza tam, gdzie są złe warunki sanitarne. Człowiek zaraża się nimi drogą doustną, poprzez zjedzenie zakażonego cystami lamblii pokarmu lub wypicie zakażonej wody. Następnie w przewodzie pokarmowym człowieka przekształcają się w postać dorosłą, która w bardzo szybki sposób się mnoży i rozprzestrzenia do dróg żółciowych, oraz pęcherzyka dając objawy jego zapalenia. Są wydalane z kałem w postaci cyst, które są bardzo odporne na warunki atmosferyczne i potrafią bardzo długo przeżyć. To powoduje, ze bardzo łatwo sie nimi zarazić. Bardzo często nosiciele lamblii nie wiedzą, że nimi są, ponieważ nierzadko pasożyty te nie wywołują objawów u swojego żywiciela. Do najczęstszych objawów należą: wzdęcia, przewlekłe lub nawracające biegunki, nudności i wymioty, stany podgorączkowe, bóle brzucha, reakcje skórne takie jak: wysypki, świąd. W celu rozpoznania zakażenia lambliami należy wykonać badania kału na pasożyty (3 razy) lub badania kału testem ELISA. W przypadku wykrycia pasożyta stosuje się antybiotyki, chemiotrrapeutyki (matronidazol, nitrofurantoinę tynidazol) oraz witaminę C. Badaniu oraz ewentualnemu leczeniu powinni poddać się także współmieszkańcy osoby zarażonej. Owsica Owsiki ludzkie są to nicieniowce, występujące u ludzi w jelicie grubym. Jedynym ich żywicielem jest człowiek. Bardzo często można je zobaczyć „gołym okiem” w kale u dzieci, gdzie często osiągają rozmiary do 1 cm. Są to białe cienkie niteczki, które wywołują swiąd odbytu. Zakażenie następuje poprzez: zjedzenie zakażonego pożywienia, retroinwazję (pasożyty przekształcające się z larwy wracają z okolic odbytu do jelita), autoinwazję, kiedy dziecko poprzez drapanie się w okolicach odbytu przenosi pasożyty do ust, inhalację ( jaja unoszą się w powietrzu np. w łazience). Owsikami najczęściej zarażają się dzieci, jednak mogą się zdarzyć w każdym wieku. Objawy owsicy u dzieci utrata apetytu, spadek masy ciała, bladość skóry, podkrążone oczy, osłabienie, bezsenność, nadpobudliwość z powodu świądu, wypryskowe zmiany w okolicach odbytu, pobudzenia ruchowe, trudności w koncentracji, zgrzytanie zębami. U dziewczynek powikłaniem nie leczenia zakażenia owsikami może być zapalenie okolicy narządów płciowych, a u obu płci zapalenie wyrostka robaczkowego. Leczenia odbywa się poprzez bezwzględne przestrzeganie higieny, gotowanie bielizny i pościeli oraz przyjmowanie leków (pyrantelum, vermox) , które niszczą tylko osobniki dorosłe, dlatego powinno się powtórzyć kurację po 2 tygodniach. Glistnica Pasożyt występujący na całym świecie, ale najczęściej w regionach o ciepłym i wilgotnym klimacie. Dojrzałe samice składają w przewodzie pokarmowym jaja, które są następnie wydalane z kałem. Po pary tygodniach dojrzewania stają się inwazyjnymi osobnikami. Najczęściej zarażamy się nimi poprzez zjedzenie zakażonego pokarmu, ubrudzonego ziemią, lub niedomytych warzyw. Jaja dostają się do jelita, gdzie wykluwają się larwy. Następnie dostają się do krążenia człowieka, płuc, tchawicy, skąd zostają odkrztuszone lub ponownie połknięte. Znowu trafiają do jelita, gdzie rozwijają się w dorosłe osobniki, żyjące do 2 lat. Objawy glistnicy kaszel, ból brzucha, plwocina z krwią, brak apetytu, wzdęcia wymioty, biegunki lub zaparcia, tłuszczowe stolce, gorączka, spowolnione tempo wzrostu dziecka, wychudzenia, zgrzytanie zębami podczas snu, nasilenie alergii. Jak stwierdzić glistnicę? Należy wykonać badanie kału na obecność pasożytów lub zrobić test immunologiczny. Leczenie polega na przyjmowanie leków (mebendazol, zentel, pyrantelum) oraz powtórzenia przebytej kuracji po 3-6 miesiącach. Toksokaroza Jest to bardzo niebezpieczna choroba pasożytnicza, pochodząca od zwierząt. U ludzi nie rozwijają się te pasożyty do końcowego stadium, tylko pozostają w postaci larw. Źródłem zakażenia dla ludzi jest ziemia (piaskownice), spożyty pokarm, kontakty z zakażonymi zwierzętami oraz z ich odchodami. Najczęściej ofiarami tego pasożyta padają dzieci z powodu zbyt rzadkiego mycia rąk. W organizmie człowieka wykluwają się larwy, wędrują do krwiobiegu, oraz dalszych narządów, powodując ich stan zapalny oraz ich niszczenie. Larwy pozostają żywe w ciele człowieka nawet kilka lat. Objawy toksokarozy: 1. w postaci ocznej pogorszenia widzenia, patologiczne zmiany w gałce ocznej 2. w postaci mózgowej: zapalenia mózgu, drgawki, 3 w postaci ogólnej: temperatura ponad 39 stopni, osłabienie, leukocytoza, wysoka eozynofilia, powiększenie wątroby, wzrost stężenia immunoglobin klasy IgG, IgM, IgE, nudności, u dzieci często występuje zapalenie płuc, kaszel, duszność, nasilenie objawów alergii. Rozpoznanie jest dosyć trudne, ponieważ składa się na nie kilka objawów naraz ( powiekszenie wątrobu, eozynofilia itd.), badania immunoserologiczne (testy ELISA), zdjęcia rtg płuc, usg, tomografia komputerowa narządów dotkniętych inwazją. Rozpoznaną toksokarozę powinno się leczyć w specjalistycznych ośrodkach. Im szybciej rozpoznana choroba i podjęte leczenie , tym mniej szkód w organizmie. Zaniedbanie choroby powoduje nieodwracalne uszkodzenia tkanek. Toksoplazmoza Jest to choroba pasożytnicza wywołana przez pierwotniaka. Najczęstszymi nosicielami wśród zwierząt są koty. Dlatego lepiej nie mieć do czynienia z ich odchodami. Zarażenie może nastąpić poprzez spożycie zakażonego, niedogotowanego mięsa (świnie, kozy, owce, drób). Toksoplasma w organizmie bardzo szybko się rozmnaża i niszczy tkanki żywiciela. Organizm odbudowuje zniszczone obszary oprócz miejsc bardzo zniszczonych lub gałki ocznej. Po pewnym czasie zakażenie mija, ale pierwotniak często nadal w ciele pozostaje. Może się uaktywniać w okresie osłabienia organizmu. Toksoplazmoza szczególnie zagraża kobietom w ciąży. Dlatego wskazane jest wykonywanie badań w jej kierunku w celu zapobiegnięciu narażeniu płodu. Zapobieganie: zakładanie gumowych rękawiczek do czyszczenia kuwet kocich, unikanie kontaktu z ziemią (gumowe rękawice do prac w ogrodzie), dokładne dogotowywanie mięsa, dokładne mycie warzyw i owoców. Tak więc, jeśli będziemy przestrzegać higieny, dokładnie myć warzywa oraz owoce, dogotowywać mięso to zmniejszymy możliwość zarażenia pasożytami. Myślę, ze warto przestrzegać tych wymagań, bo posiadanie wyżej wymienionych „pupilków” nie należy do przyjemnych, szczególnie, kiedy dotyczy to dzieci.

Ryzyko zachorowania na astmę wszystkie grupy wiekowe, z wyjątkiem noworodków, chłopcy są narażone bardziej niż dziewczęta Objawy astmy trudności w oddychaniu, ucisk w klatce piersiowej, szybki, płytki oddech, duszność, świszczący oddech, kaszel, szczególnie w nocy (przy małym kaszlu występują plwociny) objawy ostrego ataku: chrząkanie, ciężki oddech, wyczerpanie, niezdolność do mówienia, niepokój Przyczyny astmy Podstawową przyczyną powstania astmy jest wrażliwość błon śluzowych oskrzeli (dróg oddechowych w płucach) na pewne bodźce, w reakcji których mięśnie oskrzeli przechodząc w skurcz wewnętrznej wyściółki pęcznieją i produkują więcej śluzu. Zwężone drogi oddechowe często sprawiają, że dziecko ma astmatyczny oddech i męczący kaszel. Podczas skurczu dróg oddechowych (oskrzeli i oskrzelików), następuje obrzęk i zagęszczanie wydzieliny oskrzelowej (plwociny). Zmniejsza to w dużym stopniu wprowadzenie powietrza do płuc. Zmiany te są spowodowane przez: alergeny, np.: pyłki, kurz, sierść zwierząt, pleśnie, drażniące wonie unoszące się w powietrzu, np.: dym i nieprzyjemne zapachy, infekcje, np.: zapalenie oskrzeli, pokarmy, np.: mleko krowie, jaja, orzechy, ryby i czekolady, wysiłek fizyczny Zwiększenie ryzyka powodują następujące czynniki: historia rodzinna astmy lub alergii, ekspozycja na zanieczyszczenia powietrza, reakcja na stosowanie niektórych leków, takich jak aspiryna, ibuprofen. inne stany alergiczne, takie jak katar sienny Zapobieganie należy unikać znanych alergenów i zanieczyszczeń powietrza, zażywać regularnie zalecone leki, których nie można pominąć, nawet jeśli samopoczucie jest dobre, unikać stresu Środki diagnostyczne przy astmie wywiad środowiskowy wykonany przez lekarza i historia rodziny, obserwacja objawów, prześwietlenia klatki piersiowej, badania laboratoryjne krwi i płuc, testy alergiczne, zazwyczaj z testami skórnymi Możliwe powikłania w astmie zapalenie płuc, niewydolność oddechowa Środki ogólne eliminacja alergenów i czynników drażniących w otoczeniu, w którym przebywa dziecko, regularne przyjmowanie leków. Warto zapytać lekarza o leki ratunkowe (na wszelki wypadek), siadanie prosto podczas ataku, głębokie oddychanie każdego ranka pomoże rozluźnić zgromadzoną wydzielinę oskrzelową Leczenie astmy - leki Lekarz może przepisać: leki wykrztuśne, aby rozluźnić plwociny, leki rozszerzające oskrzela, aby otworzyć drogi oddechowe, leki dożylne np. kortyzon (tylko w szczególnych przypadkach), aby zmniejszyć w organizmie reakcje alergiczne, leki wziewne przez inhalator, aby zapobiec atakom, które mają mniej działań niepożądanych niż doustne formy, niektóre leki zapobiegawcze do wdychania za pomocą inhalatora Jak leczyć astmę ? W trakcie leczenia należy pozwolić dziecku być aktywnym, przy jednoczesnym unikaniu nadmiernego wysiłku fizycznego. Jeśli atak nastąpi po intensywnych ćwiczeniach, należy posadzić dziecko by odpoczęło. Dieta przy astmie Brak specjalnej diety, ale należy unikać produktów spożywczych, na które dziecko jest wrażliwe. Podawać co najmniej 3 litry płynów dziennie, co powoduje rozluźnienie wydzieliny oskrzelowej. Skontaktuj się z lekarzem jeśli: Twoje dziecko ma objawy astmy, mimo podania środków atak nie ustępuje (nagły wypadek!), pojawią się nowe, niewyjaśnione objawy. Leki stosowane w leczeniu mogą powodować skutki uboczne Objawy mogą być kontrolowane poprzez leczenie i ścisłe przestrzeganie środków zapobiegawczych. Dzieci często wyrastają z astmy. Bez leczenia, poważne ataki mogą być nawet śmiertelne. Niniejszy tekst ma wyłącznie charakter edukacyjny. W przypadku każdej choroby zawsze należy konsultować się z lekarzem. Redakcja serwisu nie ponosi jakiejkolwiek odpowiedzialności za treść artykułu oraz treść komentarzy.