Pasożyty w organizmie dziecka

W otoczeniu małego dziecka żyje bardzo wiele różnych organizmów. Niektóre z nich są dla malucha nieszkodliwe inne mogą wywoływać groźne dla życia człowieka choroby. Które są najbardziej szkodliwe?

Nie trudno zarazić się którymś z nich. Wystarczy nie umyć rąk, skorzystać z zakażonej toalety, zjeść zakażoną żywność. Tutaj zostanie poruszony temat pasożytów. Postaramy się przybliżyć jak zapobiec zarażeniu oraz jak rozpoznać objawy.

Lambioza (inaczej Giardia).

Są to pasożyty należące do grupy wiciowców. Występują licznie na całym świecie oraz należą do najczęściej spotykanych u ludzi, zwłaszcza tam, gdzie są złe warunki sanitarne.
Człowiek zaraża się nimi drogą doustną, poprzez zjedzenie zakażonego cystami lamblii pokarmu lub wypicie zakażonej wody.

Następnie w przewodzie pokarmowym człowieka przekształcają się w postać dorosłą, która w bardzo szybki sposób się mnoży i rozprzestrzenia do dróg żółciowych, oraz pęcherzyka dając objawy jego zapalenia. Są wydalane z kałem w postaci cyst, które są bardzo odporne na warunki atmosferyczne i potrafią bardzo długo przeżyć. To powoduje, ze bardzo łatwo sie nimi zarazić. Bardzo często nosiciele lamblii nie wiedzą, że nimi są, ponieważ nierzadko pasożyty te nie wywołują objawów u swojego żywiciela.
 

Do najczęstszych objawów należą:

• wzdęcia,
• przewlekłe lub nawracające biegunki,
• nudności i wymioty,
• stany podgorączkowe,
• bóle brzucha,
• reakcje skórne takie jak: wysypki, świąd.
   

W celu rozpoznania zakażenia lambliami należy wykonać badania kału na pasożyty (3 razy) lub badania kału testem ELISA.

W przypadku wykrycia pasożyta stosuje się antybiotyki, chemiotrrapeutyki (matronidazol, nitrofurantoinę tynidazol) oraz witaminę C.

Badaniu oraz ewentualnemu leczeniu powinni poddać się także współmieszkańcy osoby zarażonej.

 

Owsica

Owsiki ludzkie są to nicieniowce, występujące u ludzi w jelicie grubym. Jedynym ich żywicielem jest człowiek. Bardzo często można je zobaczyć „gołym okiem” w kale u dzieci, gdzie często osiągają rozmiary do 1 cm. Są to białe cienkie niteczki, które wywołują swiąd odbytu.
 

Zakażenie następuje poprzez:

• zjedzenie zakażonego pożywienia,
• retroinwazję (pasożyty przekształcające się z larwy wracają z okolic odbytu do jelita),
• autoinwazję, kiedy dziecko poprzez drapanie się w okolicach odbytu przenosi pasożyty do ust,
• inhalację ( jaja unoszą się w powietrzu np. w łazience).
   

Owsikami najczęściej zarażają się dzieci, jednak mogą się zdarzyć w każdym wieku.
 

Objawy owsicy u dzieci

• utrata apetytu,
• spadek masy ciała,
• bladość skóry,
• podkrążone oczy,
• osłabienie,
• bezsenność,
• nadpobudliwość z powodu świądu,
• wypryskowe zmiany w okolicach odbytu,
• pobudzenia ruchowe,
• trudności w koncentracji,
• zgrzytanie zębami.
   

U dziewczynek powikłaniem nie leczenia zakażenia owsikami może być zapalenie okolicy narządów płciowych,
a u obu płci zapalenie wyrostka robaczkowego.

Leczenia odbywa się poprzez bezwzględne przestrzeganie higieny, gotowanie bielizny i pościeli oraz przyjmowanie leków (pyrantelum, vermox) , które niszczą tylko osobniki dorosłe, dlatego powinno się powtórzyć kurację po 2 tygodniach.

 

Glistnica

Pasożyt występujący na całym świecie, ale najczęściej w regionach o ciepłym i wilgotnym klimacie. Dojrzałe samice składają w przewodzie pokarmowym jaja, które są następnie wydalane z kałem. Po pary tygodniach dojrzewania stają się inwazyjnymi osobnikami. Najczęściej zarażamy się nimi poprzez zjedzenie zakażonego pokarmu, ubrudzonego ziemią, lub niedomytych warzyw. Jaja dostają się do jelita, gdzie wykluwają się larwy. Następnie dostają się do krążenia człowieka, płuc, tchawicy, skąd zostają odkrztuszone lub ponownie połknięte. Znowu trafiają do jelita, gdzie rozwijają się w dorosłe osobniki, żyjące do 2 lat.
 

Objawy glistnicy

• kaszel,
• ból brzucha,
• plwocina z krwią,
• brak apetytu,
• wzdęcia
• wymioty,
• biegunki lub zaparcia,
• tłuszczowe stolce,
• gorączka,
• spowolnione tempo wzrostu dziecka,
• wychudzenia,
• zgrzytanie zębami podczas snu,
• nasilenie alergii.
   

Jak stwierdzić glistnicę? Należy wykonać badanie kału na obecność pasożytów lub zrobić test immunologiczny. Leczenie polega na przyjmowanie leków (mebendazol, zentel, pyrantelum) oraz powtórzenia przebytej kuracji po 3-6 miesiącach.

 

Toksokaroza

Jest to bardzo niebezpieczna choroba pasożytnicza, pochodząca od zwierząt. U ludzi nie rozwijają się te pasożyty do końcowego stadium, tylko pozostają w postaci larw.

Źródłem zakażenia dla ludzi jest ziemia (piaskownice), spożyty pokarm, kontakty z zakażonymi zwierzętami oraz z ich odchodami. Najczęściej ofiarami tego pasożyta padają dzieci z powodu zbyt rzadkiego mycia rąk.
W organizmie człowieka wykluwają się larwy, wędrują do krwiobiegu, oraz dalszych narządów, powodując ich stan zapalny oraz ich niszczenie. Larwy pozostają żywe w ciele człowieka nawet kilka lat.
 

Objawy toksokarozy:

1. w postaci ocznej

• pogorszenia widzenia,
• patologiczne zmiany w gałce ocznej
   

2. w postaci mózgowej:

• zapalenia mózgu,
• drgawki,

3 w postaci ogólnej:

• temperatura ponad 39 stopni,
• osłabienie,
• leukocytoza,
• wysoka eozynofilia,
• powiększenie wątroby,
• wzrost stężenia immunoglobin klasy IgG, IgM, IgE,
• nudności,
• u dzieci często występuje zapalenie płuc, kaszel, duszność,
• nasilenie objawów alergii.

 

Rozpoznanie jest dosyć trudne, ponieważ składa się na nie kilka objawów naraz ( powiekszenie wątrobu, eozynofilia itd.), badania immunoserologiczne (testy ELISA), zdjęcia rtg płuc, usg, tomografia komputerowa narządów dotkniętych inwazją.

Rozpoznaną toksokarozę powinno się leczyć w specjalistycznych ośrodkach. Im szybciej rozpoznana choroba i podjęte leczenie , tym mniej szkód w organizmie. Zaniedbanie choroby powoduje nieodwracalne uszkodzenia tkanek.

Toksoplazmoza

Jest to choroba pasożytnicza wywołana przez pierwotniaka. Najczęstszymi nosicielami wśród zwierząt są koty. Dlatego lepiej nie mieć do czynienia z ich odchodami. Zarażenie może nastąpić poprzez spożycie zakażonego, niedogotowanego mięsa (świnie, kozy, owce, drób).

Toksoplasma w organizmie bardzo szybko się rozmnaża i niszczy tkanki żywiciela. Organizm odbudowuje zniszczone obszary oprócz miejsc bardzo zniszczonych lub gałki ocznej. Po pewnym czasie zakażenie mija, ale pierwotniak często nadal w ciele pozostaje. Może się uaktywniać w okresie osłabienia organizmu.
Toksoplazmoza szczególnie zagraża kobietom w ciąży. Dlatego wskazane jest wykonywanie badań w jej kierunku w celu zapobiegnięciu narażeniu płodu.
 

Zapobieganie:

• zakładanie gumowych rękawiczek do czyszczenia kuwet kocich,
• unikanie kontaktu z ziemią (gumowe rękawice do prac w ogrodzie),
• dokładne dogotowywanie mięsa,
• dokładne mycie warzyw i owoców.

Tak więc, jeśli będziemy przestrzegać higieny, dokładnie myć warzywa oraz owoce, dogotowywać mięso to zmniejszymy możliwość zarażenia pasożytami. Myślę, ze warto przestrzegać tych wymagań, bo posiadanie wyżej wymienionych „pupilków” nie należy do przyjemnych, szczególnie, kiedy dotyczy to dzieci.