MAMA LISTOPADOWA MAGDALENAOS URODZIŁA SYNKA :))))) | Forum o ciąży

Mój poród czyli 2 tygodnie w szpitalu, złamana kość i 4 kilo szczęścia.
KOCHANI w szpitalu spędziłam około dwóch tygodni,ponieważ mały dostawał antybiotyk,ale po kolei. Przyjechałam do szpitala 10-go,6 dni po terminie,odrazu przebrałam się w koszulkę i poszłam na porodówkę,na próbę OCT,czyli wydajności łożyska.Próba wypadłą dobrze wiec wysłali mnie na patologie,miałam czekać do 13-go na następną próbę OCT,wywoływać nie chcieli...
Dwunastego pod wieczór zauważyłąm troszeczke krwi na bieliźnie,z czasem coraz więcej az pojawiły sie lekkie skurcze.Zbadał mnie ordynator kazal sie spakować,zadzwonic po narzeczonego i zjechac na porodówkę.Akurat tego wieczoru porodówka była puściuteńka a my byliśmy w sali rodzinnej.Na początku było nieźle M. masował mi plecy,polewał gorącą wodą pod prysznicem,rozmawialiśmy oglądaliśmy sale,prawie tańczyliśmy by rozruszać moje biodra. Z czasem bóle krzyżowe promieniujące do miednicy stawały się nieznośne,dostałam czopek i zastrzyk na przyśpieszenie a następnie położna przebiła mi wody.Okazało sie że są zielone wiec porod w wodzie odpada. Kolejne godziny były koszmarem,skurcze miałam krótkie ale bardzo bolesne,rozwarcie postępowało ale na piątym centymtrze nastąpił godzinny kryzys. Krzyczałam w niebogłosy przy każdym skurczu,powstrzymywałam się od płaczu,nie mogłam siadać,nie chciałam kucać,nie mogłam skupić się na oddychaniu.Pot lał się ze mnie a nogi trzesły się ze zmeczenia i bólu. Miałąm podłączoną kroplówkę i w pewnym momencie chcialam poprostu ją wyrwać.Badania podczas skurczy byly okropne,M mial lzy w oczach widzialam ze cierpi patrząć na mnie. Mówiąc szczerze gdyby nie moj narzeczony i cudowna położna Pani Wioletka chyba niedałabym rady. Zaczęłam kucać i przeć a nie było jeszcze pełnego rozwarcia,męczyłam się wiec polozna z innymi pielegniarkami i lekarzem zaczeli wszystko przygotowywać.Po chwili juz parłam,M mowi ze około 20-25 min bo ja juz nie pamiętam. Na początku miałam siły do parcia jak cholera nawet połozne byly pod wrazeniem i lekarz Pan Bartek, "Dziewczyno ile ty masz siły" uslyszalam,ale nie na dlugo,pod koniec bylo ciezko,M przyciskal mi glowe do piersi,lekarz i polozna uciskali brzuch inna trzymala nogi a Pani Wioletka odbierała porod, poczulam jak mnie nacięla,krzyknełam ale gdy uslyszalam "Jeszcze troche za chwile będziesz miała dziecko na brzuchu,widac juz pol główki" dostałam chyba jakiegos powera i pojawił się ON. Byl siny,nie plakał,lekarz z polozna szybko sie nim zajeli a ja powatarzalam jak mantre "czemu on nie placze",lozysko urodzilam w 5 minut, polozna mnie szyla i uspokajała az w koncu zaplakał,dostałam go na sekundke. Nie wierzyłam że to koniec i początek,ze zdołałam to zrobic, że mi się udało. Aleksander ur. 13.11.2010 4 kg i 59 cm. Szesciogodzinny poród, nie popekałam nie mialam krwotoku wszyscy byli pod wrazeniem a ja przezylam najwiekszy bol mojego zycia,ból,szok i szczęście. Okazało sie ze maly złamał mi kosć ogonową i niestey nie karmie piersia tylko przyjmuje srodki przeciwbolowe,ma sie ponoc sama zrosnąć a jak nie to za miesiac operacja.No coz,cos za cos.

Gratulacje Kochana !!!!!!!!!!!! Byłaś dzielna !! Ile my kobiety musimy przejść aby wydać Cud na świat !! Szybkiego powrotu do zdrowia i oby kość się sama zrosła !! A synkowi duuuużo zdrówka i żeby Mamusi nie dokuczał 🙂 😘 😘 😘 😘 😘 😘

gratulacje :* i szybkiego powrotu do zdrowia 😞

gratulacje,ale uwazam,ze powinni zrobić ci cc.p
Powodzenia i szczescia.

pelna podziwu jestem ! jestes bardzo dzielna. zdrowka dla ciebie i malenstwa

Gratulacje! 😘
Ucałuj od Nas wszystkich Alka 😘 😘 😘
A dla Ciebie szybkiego powrotu do formy i oby kość szybko się zrosła 😘 😘

Gratuluję i życzę dużo zdrówka dla Ciebie i synka