Marcóweczki 2012 | Forum dla mam

A mi się niezmiennie chce słodkiego
Wika dzisiaj jest wściekusem
Ma górne dziąsla dosłownie bordowe 😞 smaruję dentinoxem ale nic nie daje, gryzie, popłakuje, ślini się, krzyczy... aaaaaaaaaaaaaa!!!!
wszystkie naraz idą czy co?! 😠

mulant napisał(a):

ale mam dziwny okres hm jakbym nie dbała o czystość to 4 dzień bym mogła w jednej podpasce tak mi leci czyżby to już zanik 😮 😮
eh

Ja takie cuś miałam jak byłam z Werką w ciąży na początku pierwszy miesiąc 😜

lady_m4ryjane napisał(a):

mulant napisał(a):

ale mam dziwny okres hm jakbym nie dbała o czystość to 4 dzień bym mogła w jednej podpasce tak mi leci czyżby to już zanik 😮 😮
eh

Ja takie cuś miałam jak byłam z Werką w ciąży na początku pierwszy miesiąc 😜

Na ja z Bartkiem do 4 miesiąca, z Wiką na początku 😜
Mówię.
Hanka jak nic.

Też czekam na kuriera z asortymentem do łazienki, te pierdoły na papier, wieszaki, szczota do kibla itp. itd. Wczoraj dostałam maila, że nadano, a jeszcze nikt nie przylazł 😮
Zażeram się tymi kasiowymi parówkami w cieście, bo przy remoncie więcej mi się nie chciało cudować. Niestety pan w poniedziałek będzie fugi kładł 😞 A miało być na weekend gotowe. Nie jego wina, wszystko schnąć jakiś czas musi.
A jeszcze co do dzieci i ich cech indywidualnych to fakt Werka z Emi były podobne jako noworodki. Teraz jak dla mnie to Werka jest doskonałym miksem mnie i Łukasza, serio i to chyba prawda, bo ludzie tak pół na pół twierdzą do kogo podobna: jedni, że do taty, inni, że do mamy. A miny tak jak Emi strzela po tacie. W ogóle mimikę ma bardzo bogatą. Najlepsza jest seria zdjęć z sesji, na której robią z Łukaszem te same miny w tym samym momencie. Nie wiem jak to się stało haha. To jeden z przykładów:
[URL=http://imageshack.us/photo/my-images/402/weraitata.jpg/][IMG]http://imageshack.us/a/img402/8063/weraitata.jpg[/IMG][/URL]

Uploaded with [URL=http://imageshack.us]ImageShack.us[/URL]

robiłam test nie jestem
odchudzam sie od jutra a dzis wpierdole z 3 czekolady na zapas

Więcej tego co piła najpierw, a mniej nowego, a potem stopniowo zmieniasz proporcje aż wyjdzie więcej nowego.
Małe usnęło, spadam nowy odcinek Bones obejrzeć.

kasia_sztuk napisał(a):

astraaa napisał(a):

A mi się niezmiennie chce słodkiego
Wika dzisiaj jest wściekusem
Ma górne dziąsla dosłownie bordowe 😞 smaruję dentinoxem ale nic nie daje, gryzie, popłakuje, ślini się, krzyczy... aaaaaaaaaaaaaa!!!!
wszystkie naraz idą czy co?! 😠

Biedna Wikusia 😞 a dolne dwójki jej już wylazły? Masz Camilię?

Mam Camilię, Calgel i Dentinox, ten ostatni wg mnie najskuteczniejszy
Dolne jedynki ma tylko, w miejscu dwójek nadal białe kreski
nie chce pić mleka, najchętniej z łyżeczki chce jeść
rosołek złocisty z indykiem z bobovity jej grzeję, masakra

sztunia napisał(a):

werka super mina z tata 🙂 ale na zdjeciach to ona mi nikogo z Was nie przypomina, tylko małą Lenkę od znajomych ahahahaha

No Wercik z Łukaszem wymiatają hehe ale ja nadal jestem zdania,że coraz bardziej Ciebie przypomina, jak się urodziła to mówiłam,że tata 😁

Zjadłam słoik grzybków na szybko, popiłam wodą gazowaną i czuję zbliżającą się rewolucję 🤢

maluch mnie gryzie w rękę
a nieusłuchaniec śpi
jedna kara się nie skończyła to ma następną 🙃 🙃 🙃

ggulek napisał(a):

Lady świetne zdjęcie 🙂
Buziaki dla Wikusi i Alanka biedulki 😘
Leżymy z pysiem na łóżku, odlatuje mi zmęczona brykaniem na podłodze. Macie dalej coś takiego, że nie możecie uwierzyć, że jest wasza? Ja mam często jak sobie tak leżymy, czuję się w tedy szczęśliwa jak nigdy w życiu. 🙂

No i Gulek uwierz,że to jest najpiększniejszy czas...potem zaczynają się schody. Pamiętam jak urodziłam Bartka i leżałam z nim na łóżku w szpitalu, płakałam ze szczęścia i nie mogłam uwierzyć,że jest mój, nie mogłam oczu oderwać od niego, pierwszy rok spędziłam w sumie leżąc i wgapiając się w niego, całując, wąchając go, tuląc i płacząc ze szczęścia ukradkiem. Potem każdy jego sukces, pierwsze zęby, kroki, słowa, wszystkie jego nowe umiejętności uzmysławiały mi,że czas płynie nieubłaganie szybko...Nie wiem, naprawdę nie wiem, kiedy się to skończyło, kiedy jego wychowanie zaczęło mnie przerastać, gdzie dałam plamę i co zrobiłam źle. Wiem tylko tyle na 100%,że właśnie przez to roztkliwienie z niedowierzania byłam niekonsekwentna - on malutki, nie rozumie, jak można czegokolwiek zabronić...i z mojego słodziaka wyrósł potworek, który potrafi mega dokopać i chociaż kocham go najbardziej na świecie to są chwile, kiedy najprościej w świecie mam go serdecznie dość, zlałabym, zbluzgała i wystawiła za drzwi. I wyobraź sobie jak się czuje matka, która dopiero tuliła do siebie swoje maleńkie szczęście, a teraz to "szczęście" tak daje jej popalić, a ona taka bezradna i tak często się poddaje...Poddaje sama przed sobą, bo musi zachować dwie twarze.
Nie mogę sobie wybaczyć - teraz, bo teraz szydło z wora wyłazi - że nie posłałam go do przedszkola od 3 roku życia. Nie musiałam, nie posłałam. Mogłam i chciałam z nim zostac w domu, myślałam,ze tak będzie lepiej, a teraz wiem,ze przez swój egoizm (bo ja nie potrafiłam się z nim rozstać) tylko go "popsułam". Jest nieułożony i chociaż każdy chwali,że Bartek jest taki mądry, grzeczny, kulturalny, opiekuńczy jak się bawi z młodszymi dziećmi, że po sobie sprząta, ladnie się odzywa, itd, itd, to ja widzę jego drugie oblicze. Jak się bawi w piaskownicy i przez 15 minut nawija samymi "k..." i jeszcze gorszymi... a przecież w domu tylko czasami się zdarzy zaklnąć przy dziecku. Jak proszę go tryliony razy o coś, on mówi: "dobrze mamuś", schodzę mu z pola widzenia - robi to samo, co przed chwilą. Chcę go ukarać, a on drze się wniebogłosy, nie słucha co się do niego mówi, niby wszystko można mu wytłumaczyć, ale on i tak chce wszystko po swojemu, nie dociera do niego, że to co robi, jest złe i rodzice mają rację...
I teraz rodzi się Wikusia, ja przechodzę ten sam stan euforii i wiecznego roztkliwienia, jak przy maleńkim, 50-centymetrowym Bartusiu. Całuję ją, kocham, tulę, mam ochotę zjeść, albo chociaż ugryźć, mam ochotę znowu rok spędzić leżąc, gapiąc się na nią i popłakiwać ze szczęścia...ale mam świadomość, ze nie na tym macierzyństwo i w ogóle rodzicielstwo polega. Mam też świadomość,że w dużej mierze zachowanie starszaka jest jakie jest...z zazdrości.
Tak naprawdę to jest ciężka praca, która bardzo wiele od nas wymaga...nie tylko całowania i miziania...wiem, że banał... ale kiedys się przekonacie, o czym w gruncie rzeczy napisałam, jak dzieciaki urosną... Ech.

Herbatkę malinową mam. Dzieciaki śpią.
Ciekawe co będą robić później..................