Majóweczki 2014:) | Forum dla mam

Dla tych ,którzy mają ochotę przeczytać ten laborant 🙂)


Nasza historia jest taka jak być może wiele innych, cztery lata starań o dziecko, cztery lata biegania po lekarzach, cztery lata łez i cierpienia. Przez cały ten czas wyobrażałam sobie jak będzie wyglądał dzień, w którym zobaczę dwie kreski na teście ciążowym, planowałam każdy szczegół :jak powiem to mojemu Piotrowi, jak przekażemy tę wiadomość rodzicom , a i że ja oszaleje ze szczęścia...ale tak naprawdę nigdy nie widziałam czy ten dzień nastąpi na pewno...
Nigdy żaden lekarz nie powiedział nam ,że nie będziemy mogli mieć dzieci, wyniki moje i narzeczonego były bardzo dobre,ostatnie trzy miesiące byłam stymulowana hormonami, miałam monitoring owulacji, na ktorym pojawiały się i pękały pęcherzyki ...ale nadal nic. W końcu przed wakacjami postanowiłam zrezygnować z pracy. Byłam wychowawcą w świetlicy dla dzieci z Zespołem Downa, podświadomie czułam, że czas zrezygnować i odpocząć. Miałam plan , by póki co odstawić wszystkie hormony, wyjechać z narzeczonym na Mazury, pobawić się na ślubie siostry i w październiku przystąpić do inseminacji.
Kilka dni po powrocie z wakacji, robiąc obiad coś mnie tknęlo ,by zrobić test ciążowy,ale niczego się nie spodziewałam,bo okres planowo powinnam dostać na drugi dzień. Po kilku minutach zobaczyłam upragnione dwie kreski ! Na te dwie kreski czekaliśmy 4 lata i do końca wierzylismy ,że rok 2013 będzie wyjątkowy! Chciałabym zobaczyć dziś swoją minę tamtego dnia, były to tak dziwne emocje... Od razu zadzwoniłam do siostry płacząc do słuchawki ,że chyba jestem w ciąży , a przecież ja nie mogę mieć teraz dziecka ,przecież nie mam pracy, jak my sobie poradzimy, jak damy radę... Siostra przyjechała natychmiast ,zrobiłyśmy jakieś kolejne 5 testów i wszystko było jasne: byłam w ciąży, pozostało tylko potwierdzić to u lekarza. W ten sam dzień siostra wzięła mnie za rękę i pobiegłyśmy do sklepu kupić dwie pary skarpetek niemowlęcych, by włożyć je do ozdobnego pudełka razem z testem ciążowym i zrobic niespodziankę przyszłemu tatusiowi... Nigdy nie zapomnę słów Piotra, gdy otworzył pudełko i zapytał : JAK TO SIĘ STAŁO?... (Chyba nikomu nie muszę tłumaczyć jak ...) Płakaliśmy jak dzieci!
Dziś jestem w 17 tygodniu ciąży,w maju urodzi się nasza córka Kaja.

ja o pierwsza córke starałam sie ponad 2 lata. leczylismy sie w klinice. problem lezał po obu stronach. miałam 3 inseminacje które sie nie udały. po slubie miało być in vitro (z kasy z prezentów ślubnych ) . slub był 2 stycznia pojechalismy w podróż poslubną i jakoś 1 lutego dowiedziałam sie ze jestem w ciązy. wydaje mi sie ze to wszystko u góry pisane na kazdego przyjdzie czas 🙂