Stan przedrzucawkowy

Stan przedrzucawkowy oznacza istnienie nadciśnienia tętniczego wraz z obecnością białka w moczu. Dawniej można było spotkać się z inną nazwą tej przypadłości, tj. toksemią lub zatruciem ciążowym. Stan taki pojawia się w późniejszym okresie ciąży -  po ok. 20 tygodniu i stanowi zagrożenie zarówno dla matki jak i jej dziecka. Powikłanie jest też bezpośrednią przyczyną wystąpienia rzucawki, która powoduje napady drgawkowe u przyszłej mamy.

Problemem jaki pojawia się w przypadku wystąpienia stanu przedrzucawkowego jest szybki postęp tego powikłania, dlatego ważne jest wczesne wykrycie i przeciwdziałanie temu schorzeniu.

Przyczyny stanu przedrzucawkowego

    Przyczyny tej choroby nie są jeszcze dokładnie znane. Prawdopodobnie wiąże się ona ze wzrostem łożyska. Organizm matki reaguje immunologicznie na ciało obce, które pojawia się w jej organizmie. Mowa tutaj o dziecku i łożysku. Taka reakcja powoduje niszczenie krwi i naczyń krwionośnych oraz przyczynia się do powstania stanu przedrzucawkowego.

Istnieją też inne hipotezy jak np. uwarunkowania genetyczne. Lekarze potwierdzają hipotezę, że w przypadku kiedy u matki ciężarnej wystąpił stan przedrzucawkowy, kobieta jest bardziej zagrożona jego wystąpieniem. Kolejną przyczyną może być wada naczyń krwionośnych. U ciężarnych, u których wystąpił stan przedrzucawkowy zauważono zależność zwężania żył w czasie ciąży, co powoduje gorsze zaopatrzenie narządów w krew. Wpływa to także bezpośrednio na problemy z układem krwionośnym kobiety w późniejszym czasie. Kobiety, które mają predyspozycję do nadciśnienia są bardziej zagrożone stanem przedrzucawkowym.

Kobiety zagrożone stanem przedrzucawkowym

    Stan przedrzucawkowy nie jest powszechnym powikłaniem. Występuje od 6 % do 8% kobiet w ciąży. Jednak nie należy go lekceważyć, gdyż może poważnie zagrozić zarówno matce jak i dziecku. Stanem przedrzucawkowym bardziej zagrożone są:

• kobiety, które ukończyły 40 rok życia,
• kobiety, które mają mniej niż 20 lat,
• kobiety, które mają nadciśnienie tętnicze,
• kobiety chorujące na cukrzyce,
• kobiety chorujące na toczeń,
• kobiety mające przewlekłą chorobę nerek,
• kobiety mające nadwagę,
• kobiety w ciąży wielopłodowej.

Prawdopodobieństwo powstania stanu przedrzucawkowego wzrasta , gdy kobieta we wcześniejszej ciąży cierpiała na to powikłanie lub w najbliższej rodzinie miały miejsce tego typu przypadki.

Objawy stanu przedrzucawkowego

    Objawy stanu przedrzucawkowego są różnorodne. Czasami mogą przebiegać bardzo łagodnie. W takim wypadku tylko badania krwi i moczu mogą uświadomić kobietę, że jest zagrożona tym powikłaniem. Do najważniejszych objawów, które przyszła mama może zauważyć należą:
 

• obrzęki twarzy i dłoni,
• bóle głowy,
• zaburzenia widzenia,
• ból w nadbrzuszu (szczególnie w obszarze pod żebrami po prawej stronie),
• nudności i wymioty,
• duszności,
• szybkie bicie serca,
• zawroty głowy,
• zaburzenia świadomości,
• problemy z oddawaniem moczu (skąpomocz),
• nagły przyrost masy ciała,
• niekontrolowane reakcje ruchowe.

    Do objawów zaliczyć należy także wzrost ciśnienia krwi oraz obecność białka w moczu. W przypadku zaobserwowania któregokolwiek z objawów, ciężarna powinna natychmiast udać się do lekarza. Zbyt późne rozpoczęcie leczenia może doprowadzić do wystąpienia poważnych powikłań takich jak uszkodzenie nerek, krwawienie z łożyska, problemy z wątrobom, udar, rzucawka czy zaburzenia krzepnięcia krwi.

Zapobieganie i leczenie stanu przedrzucawkowego

    Badania jakie są prowadzone na temat tego powikłania wskazują, że kobiety które uprawiają sport lub mają więcej ruchu w pierwszych miesiącach ciąży rzadziej zapadają na stan przedrzucawkowy. Podawanie niewielkiej ilości aspiryny i preparatów wapnia  kobietom o podwyższonym ryzyku zachorowalności może zapobiec powstaniu tej choroby.

    Obecnie dzięki dobrej opiece prenatalnej lekarz jest w stanie wykryć dość wcześnie stan przedrzucawkowy u kobiety. Przede wszystkim na podstawie badań krwi i moczu. Leczenie zazwyczaj polega na kontroli stanu matki i dziecka poprzez częste monitorowanie płodu. W takim wypadku wymagane jest pozostanie kobiety w szpitalu, aby mogła być nadzorowana. Ciężarnej w tym czasie podawany jest dożylnie siarczan magnezu, aby zmniejszyć ciśnienie tętnicze krwi oraz uniknąć pojawienia się drgawek.

Często po wykryciu stanu przedrzucawkowego konieczne jest wywołanie porodu w ciągu trzech dni od rozpoznania. Jeżeli przyszła mama jest po 34 tygodniu ciąży lekarz może rozważyć przedterminowe jej zakończenie. Wiąże się to również ze zdrowiem dziecka, które także jest zagrożone. W takim przypadku podaje się nienarodzonemu dziecku leki, które przyspieszają dojrzałość płuc płodu. Zazwyczaj stan przedrzucawkowy występuje pod sam koniec ciąży, dlatego wywołanie porodu nie jest aż tak bardzo niebezpieczne.

Obecnie lekarze próbują opracować test krwi i moczu, który mógłby już na początku ciąży potwierdzić, która kobieta jest zagrożona powikłaniem stanu przedrzucawkowego. Pozwoliłby to na lepsza opiekę prenatalną i eliminację wszelkich zagrożeń związanych z występowaniem tej choroby.

Polecamy: na naszym Forum wątek "Gestoza/Rzucawka inaczej zatrucie ciążowe"

www.biomedical.pl
Partner serwisu Brzuszek.Net