KWIETNIÓWECZKI 2011 | Forum o ciąży

Kasia.. no to ja zaraz elaborat napiszę w tym temacie ! 😉

Miałam bowiem ten sam problem:
1. spanie
2. jedzenie
3. noszenie na rękach

i jak sobie z tym poradziłam na tyle, że jakoś nie chodze padnięta, mam czas na zakupy, cierpliwość do dziecka i spokojniejsze przede wszystkim dziecko ( moje żale na ryczenie Witka jest już znane ) doszło nawet do tego, że wylądowałam u rodziców na dwa tygodnie w ramach rekonwalescencji psychicznej.
Zaczęłam od Zaklinaczki dzieci, zeszytu i długopisu i dużej dozy cierpliwości

przez dwa dni spisywałam w zeszycie kiedy i ile zjada mi Witek i jak wygląda nasz dzień, np. 6.30 pobudka..okazało się, że własciwie na każdy płacz go karmię myśląc, że jest głodny. A tak naprawdę minimum noworodka to 3 godzinny tryb funkcjonowania.
i że karmię go za często !
Okazało się też że Witek prawie książkowo budzi się około 7 rano. wtedy było pierwsze karmienie, potem chwila zabawy ( nie noszenia, po odbiciu od razu odkładałam dziecko do łóżeczka ) jakaś kosmetyka, kiedy zauważyłam że dziecko zaczyna ziewać, wpychałam smoczek do buzi, otulałam pieluszką i odkładałam do łóżeczka, na początku siedziałam przy nim i mówiłam ciiii i klepałam po pleckach, potem okazało się, że jemu to chyba przeszkadza: teraz wpycham smoczek, otulam pieluszką i odchodzę bez słowa. Zasypia !!!
Zeby przetrwac fazy od karmienia do karmienia, pakowałam go w wózek i szliśmy na spacer: tam przesypiał czas do kolejnego karmienia, po którym znowu wypatrywałam ziewania i szybciutko do łóżeczka. Nie zawsze to się udaje, ale nie oczekuję, że dziecko sie przyzwyczai.

Problem ze spaniem był złożony: dziecko nie potrafiło usnąć a jak usnął to na 5 minut i wycie.
Wymyśliłam zatem, że podzielimy się z A obowiązkami żeby nie robić dziecku wody z mózgu: on nosił i dziecko zasypiało na rękach ( a ja się potem bujałam z 6 kilogramowym klockiem tak bardzo, że doszło do przesilenia i zapalenia stawów w nadgarstkach.. ), ja klepłam po plecach i cichałam. Zaproponowałam, że do połowy czerwca A. zajmie się kąpielą, ja usypianiem: żeby ujednolicić dziecku system.
na początku było ciężko: mały płakał że chce na ręce, ale siedziałam przy nim przez parę minut, ciepło mówiłam ale nie podnosiłam. Odchodziłam na minutę, potem wracałam wpychałam smoczek, otulałam pieluszką i odchodziłam. Najgorzej było za pierwszym razem: płakał ok 15 minut ale na zasadzie szantażu: był najedzony, suchy i przebrany, wiedziałam też że nic go nie boli. W końcu wzięłam na ręce i kiedy odpływał, odkładałam do łóżeczka. Za drugim razem usnął już sam: na kilka minut ale SAM !!!
po kilku dniach mogę powiedzieć, że mamy małe sukcesy: po jedzeniu, odbiciu chwili rozmowy z Witkiem, ziewnięcie? do łóżeczka, pielucha na twarz, smoczek w buzię i pokręci się pokręci, i zasypia: jego drzemki też bardzo się wydłużają: wczoraj spał 2 godziny rano, dzisiaj już 3 !! 🤪 zdaję sobie sprawę i nie oczekuję, że ciągle będzie spał, ale kiedy jest wyspany i nie śpi, to wiem, że ma ochotę własnie pogadać i kładę go na łóżku w sypialni, ja obok, żeby nie na rękach i sobie gadamy..

Noszenie na rękach: wybiłam A z głowy przejmując od niego usypianie i za każdym razem pouczałam: odbił? to nie oś tylko odkłądaj !!

Dobra, chaotycznie ale w międzyczasie karmę szykowałam 😁

I Kasia, zastanów się czy warto stresowac dziecko piersią?
( Acha, Witkowi też zdarza się odjechac przy butelce, ale jak lalka: postawiony do pionu otwiera oczy 😁 )

siema
nie moge pozbyc sie tych potówek