Redakcja

Wybór odpowiednich ubrań dla dzieci uzależniony jest między innymi od tego, w jakim wieku jest nasza pociecha. Im młodsze dziecko, tym bardziej musimy zadbać o to, aby było mu ciepło. Poza noworodkami dzieci mają taką samą ciepłotę ciała jak dorośli, wobec tego można okryć podopiecznego tak jak siebie. Inne jest też odczuwanie temperatury powietrza, gdy wieje wiatr. Jeśli maluszek podczas spaceru śpi, potrzebuje z pewnością dodatkowej warstwy odzieży i coś do przykrycia, jeśli siedzi w wózku, spacerówce i np. trochę wieje – przyda się dodatkowa cienka warstwa, np. sweterek. Nie należy się w tym przypadku sugerować się poczuciem temperatury u mamy, która pcha dany wózek z maleństwem i zakupami w koszu oraz zestawem do zabawy czy przyborami – mamie na pewno jest gorąco. Pamiętajmy by nie przegrzać dziecka bo może się ono przeziębić! Z pewnością najkorzystniej maluchy ubierać na tak zwaną cebulkę. Kilka warstw cieńszych ubrań jest o wiele lepszych niż jeden gruby sweter czy bluza. W razie potrzeby można bowiem ciuszki zdjąć czy też założyć jeszcze jeden. Idealnym rozwiązaniem dla takiego malucha z pewnością będzie kombinezon, w którym maluchowi będzie ciepło. Zazwyczaj mają one doczepiane rękawiczki oraz buciki, mamy więc pewność, iż także rączki i nóżki malucha nie zmarzną. Tę samą zasadę dobrze jest stosować u troszkę starszych dzieci, uwzględniając to, iż nieco więcej się one ruszają. Trzeba zadbać przede wszystkim o wygodne buty oraz ciepłą kurtkę. Oczywiście nieodzownym elementem zimowego stroju dziecka musi być czapka, szalik i rękawiczki. Całkowicie natomiast odmienna jest moda dla nastolatków. Dzieci w tym wieku obecnie preferują ubrania niezwykle kolorowe, zgodne z najnowszymi trendami w modzie. Dla nich posiadanie pewnych ubrań jest niemalże koniecznością, uważają bowiem, iż tylko wtedy rówieśnicy będą ich postrzegać w odpowiedni sposób. Zazwyczaj jednak rodzi się pytanie, gdzie kupować odzież dla dzieci, aby była one wygodna, dobrej jakości i dość przystępna cenowo? Wiadomo, że nasze pociechy ciągle rosną, i należy regularnie wymieniać ubrania w ich szafie. Dlatego też wydawanie na ciuszek dla malucha wysokich sum na pewno nie jest dobrym pomysłem. Obecnie sklepów z ubraniami dla maluchów jest coraz więcej. Dzięki temu ich zakup nie powinien być najmniejszym problemem. Bardzo często jednak bywa, iż rodzice chcą kupić maluchom odzież konkretnych firm. Obecnie coraz większa ilość sklepów internetowych na pewno sprzyja temu, aby w jednym miejscu można było nabyć interesujące ubrania. Z pewnością dobrym pomysłem mogą być zakupy online na Zalando. W tym miejscu bowiem można kupić ubrania wielu znanych na całym świecie marek po niezwykle przystępnych cenach. W jednym miejscu można kupić dosłownie wszystko, począwszy od bielizny, poprzez t-shirty, spodnie czy spódniczki, na ubraniach przeznaczonych do uprawiania sportu skończywszy. Można więc bez większych kłopotów ubrać nie tylko dzieci, ale całą rodzinę. Darmowa wysyłka i możliwość zwrotu lub wymiany towaru to także atuty, na które wiele osób zwraca uwagę. Wprawdzie wszystkie kupowane ubrania są dokładnie zwymiarowane i można porównać swoje wymiary z wymiarami ubrań konkretnej firmy, jednak zdarza się, iż czasem ciuszek po prostu nam nie odpowiada. Pomimo tego, że obecna moda obejmuje także ubranka dla dzieci, warto pamiętać przede wszystkim o tym, aby były one wygodne. Ciuszki dla maluchów powinny być także wykonane z odpowiednich materiałów, co gwarantuje komfort ich noszenia. Dobrze jest także słuchać własnych dzieci, zwłaszcza starszych, może się bowiem okazać, iż mają one na ten temat nieco inne zdanie i wybiorą ubrania według własnego gustu.

Trzeba jeść koniecznie jeden ciepły posiłek dziennie Otóż, nie ma dowodów na to, że ciepły posiłek wpływa na pokarm kobiety bardziej niż zimny. Ważne jest tylko to, żeby było ono zdrowe i odżywcze. Tłuste odżywianie matki powoduje tłuste mleko w piersi Nie jest to możliwe. Mleko matki reguluje się samo w zależności od potrzeb dziecka. Jedzenie tłuste nie jest jednak wskazane z tego powodu, ze powoduje ono u matki otyłość i ostatecznie problemy żołądkowe. Musisz pić jak najwięcej mleka, abyś miała dużo pokarmu Organizm kobiety wytwarza mleko z tego, co jemy. Nie jest ono przecież wytwarzane z mleka krowiego. Dlatego jeśli nie przepadasz za mlekiem lub powoduje ono u Ciebie problemy żołądkowe to zrezygnuj z jego picia. Możesz zastąpić jego spożywanie produktami nabiałowymi np. kefirem, serkiem, maślanką itp., Jeśli Twoje dziecko jest alergikiem to może się okazać, że będziesz musiała zrezygnować z jedzenia nabiału. Wtedy pomocne się okażą w celu wzbogacenia diety o wapń zielone warzywa, kasze, sezam, migdały, orzeszki, słonecznik, dynia, (ryby, ale tylko, jeśli dziecko nie jest na nie uczulone). Jeśli chcesz mieć dużo pokarmu to musisz dużo pić. Żeby prawidłowo funkcjonował nasz organizm powinniśmy wypijać półtora litra płynów. Nie trzeba w siebie wlewać litrami wody czy innych napojów. Pamiętajmy o tym, ze woda mieści się także w zjedzonej przez nas zupie czy owocach. Co pić najlepiej? Wodę niegazowaną, soki owocowe, kompoty, herbatki dla kobiet karmiących. Unikajmy raczej picia dużej ilości herbaty czarnej i kawy, bo może to powodować u dziecka problemy żołądkowe. W czasie karmienia piersią powinno się dużo jeść, żeby pokarm nie zaniknął. Nie jest to konieczne. Powinnaś jeść tyle, co normalnie + jeden dodatkowy mały posiłek (ok.500 kalorii więcej niż zwykle). Jeśli będziesz zbyt dużo jadła to jedynie spowoduje to nadmiar wagi u Ciebie. Unikajmy cytrusów, truskawek, poziomek z powodu możliwości wystąpienia alergii u dziecka. Jeżeli w Twojej rodzinie są osoby z alergią to należy unikać alergenów. Każdy z nich możemy wprowadzać pojedynczo i obserwować reakcję dziecka. Jeśli nic się nie dzieje to nie ma potrzeby odbierać dziecku i sobie takich zdrowych i smacznych rzeczy. Unikajmy jedzenia cebuli i czosnku. Zapach czosnku lub cebuli do mleka matki nie przeniknie. Natomiast niektóre dzieci czują ich zapach od mamy. Jeśli nie im się nie podoba to wtedy wiercą się przy karmieniu i wygląda to tak, jakby im mleko nie smakowało. Nie wolno jeść potraw wzdymających. Kapusta, groch, kalafior...Są to warzywa silnie wzdymające. Mogą one u dziecka powodować kolki i wzdęcia, ale nie muszą a są źródłem wielu cennych witamin i minerałów. Warto powoli wprowadzić te warzywa do swojej diety w niewielkich ilościach i sprawdzić jak reaguje dziecko. Jeśli nie ma kłopotów z brzuszkiem to znaczy, ze możemy je spokojnie jeść. Natomiast, jeśli nasze dziecko należy do „delikatnych brzuszków” to unikajmy tego typu potraw. Nie wolno pić coli, napojów gazowanych, alkoholowych. Bąbelki mogą przyczyniać się do występowania u malucha kolki. Poza tym takie napoje nie zawierają witamin i innych wartości odżywczych. Są tylko źródłem cukru i powinniśmy unikać ich spożywania. Alkoholu nie powinno się pić wcale w czasie karmienia piersią. Powoduje on ospałość i spowalnia układ nerwowy u maluszka a u Ciebie może zmniejszyć laktację. Starajmy się unikać jego spożywania, choć okazjonalny kieliszek nie powinien zaszkodzić. Jak zbyt rzadko przystawiasz malucha to mleko w piersi może się zepsuć. Nie jest to możliwe. Nie istnieje ryzyko ani zepsucia ani skażenia. W przypadku zapalenia piersi należy odstawić dziecko Podczas karmienia należy jak najczęściej przystawiać dziecko do piersi. To właśnie dzięki temu i lekom oraz okładom najszybciej można się wyleczyć. Przystawiaj dziecko zawsze zaczynając od karmienia chorą piersią. W razie gdyby nie udało się jej opróżnić należy resztę pokarmu odciągać. Dym papierosowy nie przechodzi do mleka Nie wolno palić w czasie karmienia dziecka. Wiele toksycznych związków, zawartych w dymie papierosowym przedostaje się do krwiobiegu i może przejść do mleka.

Potrzeby organizmu Nasz organizm naturalnie odczuwa co jest mu potrzebne i wyraża to, np. przez większą ochotę na kwaśny, słodki, słony lub gorzki smak. Czasem jednak pierwotne instynkty są przez nas hamowane. Kiedy jesteśmy w pracy i mamy dużo spraw, uciszamy swój organizm, kiedy mówi nam, że jest głodny, czy spragniony, co może być szkodliwe dla naszego zdrowia. Odsuwając uczucie głodu na dalszy tor możemy narazić się na zjedzenie bardziej obfitej kolacji, a w efekcie doprowadzić do nadmiernego przybierania na wadze. Ważne jest więc wsłuchiwanie się w organizm, zwłaszcza w czasie ciąży, gdyż wtedy organizm daje nam wyraźniejsze oznaki. Kwaśne Ochota na zjedzenie czegoś kwaśnego, np. ogórka, kapusty, cytryny czy pomarańczy może być tłumaczona zwiększonym zapotrzebowaniem na witaminę C, czy także potrzebą zwiększenia swojej odporności. Spożycie kwaszonej kapusty nie tylko zaspokaja naszą potrzebę na kwaśny smak, ale także dostarcza witam i składników odżywczych, przez co wzmacnia naszą odporność. Pomaga nam także w regulacji procesów trawiennych, a kwas zawarty w kapuście ochroni nas przed działaniem wolnych rodników. Witamina C zawarta w kapuście i w kwaśnych produktach działa również antyalergicznie, co jest ważne w procesie wzrostu komórek dziecka. Witamina C poprawia także wchłanianie żelaza, co w ciąży jest niezwykle istotne ze względu na kształtowanie się czerwonych krwinek u dziecka. Niedobór żelaza jest jednym z częstszym problemów kobiet w ciąży, dlatego nie warto zagłuszać swoich naturalnych potrzeb – radzi Medlinea. Słodkie Ochota na słodkie może być oznaką zwiększonych potrzeb energetycznych. W drugim i trzecim trymestrze ciąży zapotrzebowanie wzrasta nawet o 500 kcal. Jednak nie należy zwiększać je łatwo dostępnym cukrem zawartym w formie ciasteczek, cukierków czy batoników. W ciastkach i wyrobach cukierniczych zawarte są nie tylko cukry proste ale także szkodliwe izomery trans, które mogą powodować podwyższony poziom cholesterolu, a cukier zawarty w słodyczach może znacznie podwyższać poziom glukozy we krwi i prowadzić do cukrzycy ciężarnych. Nasze dziecko już w łonie matki uczy się także prawidłowych nawyków żywieniowych i nie należy go przyzwyczajać do słodkich pokarmów. Najlepszym rozwiązanie na ochotę na słodki smak są owoce, które można zjeść same lub w formie sałatki, z dodatkiem jogurtu lub zmiksowane. Możemy także dodać łyżeczkę miodu i nasza ochota na słodki smak zniknie w zdrowy sposób. Gorzkie Ochota na smak gorzki może być spowodowana zwiększonym zapotrzebowaniem na magnez. Magnez chroni przed przedwczesnymi skurczami, pomaga w budowie tkanek, kości i zębów u dziecka. Pomaga przy porodzie, gdyż rozluźnia mięśnie, zapobiega przedwczesnym skurczom, jak również bierze udział w prawidłowym tworzeniu się kory mózgowej i tkanek płodu. Podczas mdłości może być wydalany z organizmu, dlatego ochota na gorzki smak może być właśnie spowodowana brakiem magnezu. Znajdziemy go w gorzkich orzechach, migdałach, pestkach dyni, kiełkach pszenicy czy także w brązowym ryżu i płatkach owsianych. Dodatkowo te produkty są bogate w błonnik pokarmowy, który może złagodzić przykre zaparcia. Nie powinniśmy jednak, gdy najdzie nas ochota na gorzkie sięgać po kawę, gdyż zawarty w kawie alkaloid przyczynia się do obniżenia poziomu folacyny, co może być przyczyną wystąpienia przedwczesnego porodu oraz niskiej masy urodzeniowej. Dlatego gdy najdzie nas ochota na gorzkie zjedzmy orzechy lub gdy naprawdę musimy, wypijmy kawę zbożową na mleku. Słone Ochota na słone może być objawem zwiększonego w ciąży zapotrzebowania na kwasy omega-3. Kwasy omega- 3 są bardzo istotne w ciąży gdyż wpływają na prawidłowy rozwój układu krwionośnego dziecka, w ostatnim trymestrze pomagają w wykształceniu się siatkówki oka. Naukowcy z Harwardu udowodnili, że kobiety spożywające kwasy omega-3 rodzą mądrzejsze dzieci. Dlatego ważne jest spożywanie 2 razy w tygodniu tłustych ryb morskich, takich jak śledź, makrela, łosoś czy halibut, jak również dodawanie oleju do sałatek. Olej rzepakowy czy lniany powinniśmy mieć zawsze być pod ręką, wzmocnimy koncentrację i pamięć dziecka, ale także poprawimy naszą cerę. Potrzeby naszego organizmu są bardzo istotne dla naszego zdrowia, dlatego warto wsłuchiwać się w to co organizm stara się nam przekazać, by móc cieszyć się zdrowiem swoim i dziecka. Istotne są jednak nie tylko potrzeby organizmu, ale także wybór produktów, które zawsze powinny być najwyższej jakości. Twoje zdrowie. Twój sukces. Klinika Diety Medlinea www.medlinea.pl

Typowymi objawami grypy są: gorączka, nasilony katar, kaszel, ból głowy, ból w klatce piersiowej, problemy z oddychaniem, ogólne rozbicie, {polecamy-art} W przypadku rozpoznania choroby najlepiej od razu położyć się do łóżka. Sen i odpoczynek to najlepsze lekarstwo w tym wypadku. Nie wolno, także zapominać o piciu dużej ilości wody, by organizm nie uległ odwodnieniu. Na zwalczenie gorączki kobieta może zastosować paracytamol, gdyż jest on dla matki i dziecka bezpieczny. Nie powinno pozwalać się utrzymywać gorączce przez dłuższy okres, gdyż może to prowadzić we wczesnej fazie ciąży do poronienia lub przyczynić się do powstania rozszczepu kręgosłupa u maleństwa. Szczególnie niebezpieczna grypa robi się w późniejszych miesiącach ciąży. Organizm matki jest na tyle obciążony noszeniem maleństwa pod sercem, że choroba może przybrać cięższy przebieg niż we wcześniejszych trymestrach. Wiąże się to także z wielkością dziecka oraz zmniejszoną pojemnością płuc matki, co powoduje trudności z oddychaniem. Czasami kobiety, które zachorowały pod koniec ciąży do porodu mogą pozostać pod stalą opieką lekarską, by zapobiec możliwości przeistoczenia się choroby w zapalenie płuc. Leczenie grypy w ciąży Leczenie w przypadku grypy u ciężarnej polega na zmniejszeniu objawów, czyli gorączki i ogólnego rozbicia. Lekarz powinien przepisać antybiotyki, dozwolone dla kobiet w ciąży. Ważną informacją jest, aby unikać brania lekarstw na własną rękę, szczególnie takich, które zawierają ibuprofen czy kodeinę. Szczepionka przeciwko grypie w okresie ciąży W przypadku kiedy kobieta planuje zajść w ciąże szczepiąc się może uniknąć zachorowania na tę chorobę w sezonie grypowym. Niektórzy lekarze nawet zalecają kobietom, które są brzemienne w okresach podatności na taką chorobę (październik – marzec) stosowanie szczepionek. Należy zaznaczyć, że najskuteczniejsze szczepienie jest przed sezonem grypowym lub ewentualnie na samym jego początku. Najlepiej podjąć taką decyzję w momencie bycia w ciąży razem z lekarzem prowadzącym, gdyż nie wszystkie rodzaje szczepionek są bezpieczne dla kobiet w ciąży. Szczególnie niebezpieczne są te, które zawierają żywe wirusy bądź bakterie. {polecamy-art2} www.biomedical.pl Partner serwisu Brzuszek.Net

Badania objęły ponad 11 tys. kobiet i ich dzieci, urodzonych w roku 1991 lub 1992. Depresję u ciężarnych oceniano przy pomocy kwestionariuszy wypełnianych w różnych okresach ciąży i po porodzie. Zebrano też dane na temat jakichkolwiek problemów ze zdrowiem i z rozwojem ich potomstwa. Okazało się, że w wieku 18 miesięcy, dzieci kobiet cierpiących na uporczywą depresję ciążową były o 50 proc. bardziej narażone na opóźnienie rozwoju umysłowego niż rówieśnicy. Wiadomo jednak, że część kobiet z depresją ciążową cierpi na nią również po porodzie, a to - jak dowiedziono - wpływa na spowolnienie rozwoju potomstwa, tłumaczą naukowcy. Uwzględniając to w analizie obliczyli oni, że sama depresja ciążowa zwiększa ryzyko zaburzeń rozwojowych dziecka o 34 proc. Na razie, mechanizm tego zjawiska nie jest znany. Jak spekulują autorzy pracy, być może częściowo odpowiada za to fakt, że ciężarne z depresją mają większe ryzy ko urodzenia przed czasem. A wcześniaki są bardziej narażone na problemy ze zdrowiem i rozwojem. Jak ocenia edytor pisma "BJOG", prof. Philip Steer, niezbędne jest, by lekarze i położne zaczęli zwracać większą uwagę na problem depresji ciążowej i jeśli potrzeba oferowali kobietom odpowiednią pomoc i wsparcie. Źródło: www.onet.pl

Folacynę znajdziemy w: liściach sałaty, brukselka, brokuły, wszystkie rodzaje kapust, szpinaku, pietruszce, roślinach strączkowych, owocach takich jak pomarańcze, kiwi, awokado, wątrobie drobiowej i wołowej, żółtku jaja. Obecnie coraz popularniejsze staje się dostarczanie organizmowi odpowiedniej ilości kwasu foliowego w postaci tabletek kwasu foliowego. Ile dla kogo? Nasza codzienna dieta często nie dostarcza odpowiedniej dawki kwasu foliowego. Według różnych szacunków średnie spożycie kwasu foliowego przez dorosłego człowieka waha się w granicach 0,15 – 0,25 mg, podczas gdy powinno wynosić 0,4 – 0,6 mg. Dlatego osobom, które nie dostarczają organizmowi wystarczających ilości kwasu foliowego, zaleca się jego suplementację. W praktyce najczęściej preparaty z kwasem foliowym stosowane są w okresie planowania ciąży a także w I trymestrze ciąży, np. popularny Folik. Tego typu preparaty, które dostać można w każdej aptece bez recepty, mogą być jednak stosowane w każdym wieku. W przypadku przyszłych matek prawidłowy poziom kwasu foliowego jest szczególnie ważny dla ich nienarodzonych dzieci. Działaniem profilaktycznym zmniejszającym wystąpienie wad cewy nerwowej u płodu (takich jak bezmózgowie, rozszczep kręgosłupa, przepuklina oponowo-rdzeniowa) jest codzienna suplementacja w ilości 0,4 mg/dziennie szczególnie istotna dla kobiet, które próbują zajść w ciąże. Odpowiednia podaż witaminy zmniejsza ryzyko wystąpienia tych wad o ponad 70 proc. i jest niezmiernie ważna w pierwszych 4 tygodniach ciąży, gdy kobieta nie zawsze jest świadoma, iż doszło do poczęcia. Dlatego w przypadku planowania ciąży suplementacja powinna trwać minimum 3 miesiące przed planowanym poczęciem (w celu zapewnienia odpowiedniego poziomu nasycenia organizmu folacyną). Istotne jest też kontynuowanie zażywania kwasu foliowego przynajmniej przez pierwszy trymestr, gdy zachodzą bardzo intensywne podziały komórkowe, a więc wzrost i rozwój komórek organizmu płodu. Zgodnie z najnowszymi zaleceniami Instytutu Żywności i Żywienia z 2008 roku powinna być to dawka 0,6mg dziennie (tabelka nr 1) W przypadku wystąpienia wad cewy nerwowej u płodu kobieta w kolejnej ciąży powinna przyjmować nawet 10-krotnie większą dawkę folacyny na dobę. W tym przypadku dzieje się to jednak pod opieką lekarza i z pomocą środków przepisanych na receptę. Komu zagraża niedobór Uzupełnianie kwasu foliowego w organizmie jest wskazanie nie tylko dla kobiet planujących potomstwo i będących w ciąży. Ze względu na korzystne działanie tej witaminy na wiele układów w naszym organizmie jest bardzo istotna dla wszystkich ludzi w każdym przedziale wiekowym. Jej niedobór szczególnie zagraża palaczom, osobom spożywającym alkohol, kobietom stosującym doustną antykoncepcję hormonalną bądź często korzystającym z solarium, a także osobom których dieta jest uboga w produkty bogate w foliany tj. ciemno zielone warzywa liściaste, pełne ziarna zbóż, rośliny strączkowe i wątróbkę. Dzięki zwiększaniu produkcji czerwonych krwinek, kwas foliowy pomaga zapobiegać anemii (niedokrwistości). Ponadto poprawia funkcjonowanie układu pokarmowego wspomagając trawienie poprzez wydzielanie soku żołądkowego, co ułatwia pracę żołądka, wątroby i jelit. Zapobiega także występowaniu chorób układu krążenia, miażdżycy i zawałom serca, a także niektórym nowotworom (zmniejsza ryzyko występowania raka okrężnicy czy szyjki macicy) Kwas foliowy dla szczęścia Kwas foliowy bierze udział w produkcji „hormonów szczęścia”. Rzadko wspomina się, że z jego udziałem powstają tak zwane substancje neurostymulujące - serotonina, która uspokaja, relaksuje, wpływa korzystnie na sen i apetyt i adrenalina, której skutki są przeciwne, stymuluje organizm do wzmożonej pracy, szybkiej reakcji. Gdy spojrzymy na szerokie działanie tej witaminy w naszym organizmie, powinniśmy uzmysłowić sobie jak bardzo jest niezbędna dla zachowania zdrowia. Niestety niedobory folacyny występują bardzo często, dlatego pamiętajmy o jej odpowiedniej podaży zarówno z pożywieniem, a w razie konieczności o suplementacji, szczególnie istotnej dla przyszłych matek. Diana Wolańska, dietetyk kliniczny ZAPOTRZEBOWANIE NA KWAS FOLIOWY Nowe normy* Stare normy** wiek Zalecana dawka dzienna (mg/os)*** Zalecana dawka dzienna (mg/os)*** DZIECI 1-3 0,05 0,05 4-6 0,2 0,075 7-9 0,3 0,1 CHŁOPCY 10-12 0,3 0,15 13-18 0,4 0,25 DZIEWCZĘTA 10-12 0,3 0,15 13-18 0,4 0,2-0,3 MĘŻCZYŹNI 18-65 0,4 0,3 >65 0,4 0,34 KOBIETY 18-65 0,4 0,3 >65 0,4 0,32 ciężarne 0,6 0,45 karmiące 0,5 0,53 Źródło * ”Normy żywienia człowieka. Podstawy prewencji otyłości i chorób niezakaźnych.” red. Jarosz M.; Bułhak- Jachymczyk B., Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2008 ** „Normy żywienia człowieka. Fizjologiczne podstawy.” red. Ziemiański Ś.; Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2001 *** RDA (mg/os) (ang. Recommended Daily Allowance) - zalecana dawka dzienna

Zatrzymać chwile Wszystkie mamy z uśmiechem i z nieskrywanym wzruszeniem wracają pamięcią do początków macierzyństwa – do czasu ciąży. Doskonałą pamiątką tych niepowtarzalnych chwil, gdy kobieta dzień po dniu przygotowuje się do roli matki, są mateczniki - gipsowe odlewy popiersi ciążowych. Te oryginalne rzeźby stanowią namacalną pamiątkę magicznych dziewięciu miesięcy, odzwierciedlając realny kształt i wielkość ciążowego brzuszka. Trzy kroki do pamiątki na lata Odlew brzuszka ciążowego to niebanalna pamiątka na lata. Matecznik wymaga od osoby wykonującej rzeźbę maksymalnej precyzji i wysublimowanego zmysłu artystycznego. W pierwszym etapie, trwającym około 10 minut, nakłada się na popiersie kobiety cienką warstwę gipsu medycznego (całkowicie bezpiecznego zarówno dla ciężarnej, jak i nienarodzonego maleństwa). Etap drugi obejmuje powstawanie pozytywu i przebiega w pracowni artystycznej. Tam powstaje gładki odlew, który w 100 % odwzorowuje brzuszek przyszłej mamy. Trzecim i ostatnim krokiem jest malowanie rzeźby. Ozdabianie matecznika jest procesem czasochłonnym (może potrwać nawet kilka tygodni!). Warto dodać, że wygląd matecznika (wzór i kolor) jest w pełni dostosowany do wymagań przyszłej mamy . Piękne i praktyczne Kolor i wzór matecznika zależy od upodobań przyszłej mamy. Ewa Nowobilska-Gryziak z pracowni Matecznik (www.mamatecznik.pl ) dekoruje rzeźby zgodnie z sugestiami klientów. Stosuje różne techniki malarskie, tak by ta wyjątkowa pamiątka mogła stanowić doskonałą dekorację wnętrza. Odlew brzuszka ciążowego może być idealnym elementem ozdobnym w domu. Dzięki oprawieniu matecznika w ramy, odlew zatraca swój stricte rzeźbiarski charakter i staje się cudownym, przestrzennym obrazem. Twórcze spotkanie – Matecznikowanie! Odlew brzuszka ciążowego to pretekst do miłego spędzenia czasu w gronie najbliższych. To twórcze spotkania, pełne pozytywnych emocji i niezapomnianych chwil radości. Pracownia Matecznik zaprasza wszystkich przyszłych rodziców na wspólne Matecznikowanie. Tylko teraz przyszłe mamy i tatusiowie mogą sami, przy odrobinie pomocy, wykonać swoją własną rzeźbę. Matecznikowanie to gwarancja świetnej i twórczej zabawy. Więcej szczegółów przyszli rodzice oraz wszyscy zainteresowani znajdą na stronie internetowej www.mamatecznik.pl

Powiększająca się macica oraz zwiększony przepływ krwi może spowodować nabrzmienie i pieczenie żył w okolicy odbytu. Takie spuchnięte żyły mogą znajdować się zarówno na zewnątrz jak i wewnątrz odbytu, co w wielu przypadkach powoduje dyskomfort u przyszłej mamy. Zaparcia a hemoroidy Stan ulega pogorszeniu, gdy do tego wszystkiego dochodzi jeszcze jedna przypadłość ciążowa, jaką są zaparcia. Wysiłek, który towarzyszy przy wypróżnianiu powoduje pogorszenie żylaków odbytu. W takim wypadku najważniejsze jest zapobieganie powstaniu zaparciom poprzez spożywanie odpowiedniej ilości błonnika. Można go znaleźć w świeżych owocach i warzywach, pełnoziarnistym pieczywie, roślina strączkowych a także suszonych owocach. Ważną rzeczą jest również spożywanie dużej ilości płynów, które ułatwiają przesuwanie pokarmu oraz rozmiękczają kał. Kobieta w ciąży nie powinna przejadać się za bardzo oraz zwlekać w z wypróżnianiem, gdyż to może przyczynić się do powstania zaparć i pogorszyć hemoroidy. {polecamy-art} Zapobieganie powstaniu hemoroidów Zapobieganie jest najlepszą metodą z jaką powinna zapoznać się ciężarna. Jeżeli u kobiety nie wystąpiła taka przypadłość można jej skutecznie przeciwdziałać. Profilaktyka w zapobieganiu jest podobna jak przy zaparciach. Należy przede wszystkim pić dużo płynów oraz spożywać dużo produktów bogatych w błonnik. Kolejną sprawą, o której nie powinna zapominać ciężarna jest codzienne wykonywanie ćwiczeń na mięśnie dna miednicy. Pomagają one prawidłowo funkcjonować tym mięśniom. Spacery i pływanie nie tylko odprężą przyszłą mamę, ale także pomogą zapobiegać zastojom w jelitach. Również ćwiczenia na mięśnie Kegla poprawiają krążenie w tej części ciała. Podobne działanie ma spanie na boku, gdyż nie powoduje ucisku na jelita. Należy unikać zbyt długiego stania lub siedzenia. Niekorzystne jest również zbyt długotrwałe przesiadywanie na toalecie, gdyż powoduje wychodzenie żylaków na zewnątrz. W przypadku kiedy trudno jest wydalić stolec, dobrą metodą będzie zaopatrzenie się w mały stołeczek, na którym można ułożyć nogi. Taka pozycja na pewno ułatwi przyszłej mamie wypróżnianie. Nie należy zapominać o częstym chodzeniu do toalety. Przetrzymywanie kału jest również niekorzystne. Objawy hemoroidów Hemoroidy w ciąży najczyściej pojawiają się u osób, które już wcześniej miały z nimi do czynienia. Poza tym narażone są również te kobiety, u których w rodzinie jest to powszechne schorzenie. Czasami stojący tryb życia lub zbyt długie siedzenie może przyczynić się do ich powstania. Jeżeli zauważasz u siebie poniższe objawy, takie jak: swędzenie lub pieczenie w okolicy odbytu, oddawanie kału, które sprawia ci ból, krwawienia podczas wypróżniania się, które mogą być spowodowane powstaniem szczelin okołoodbytniczych; Nie ulega wtedy wątpliwości, że prawdopodobnie masz hemoroidy. Skonsultuj się z lekarzem, by móc ustalić odpowiednie środki zwalczania tej uciążliwej przypadłości. Leczenie hemoroidów Istnieje wiele środków w aptekach, które pozwolą ci na złagodzenie dolegliwości jakie niosą ze sobą żylaki odbytu. Pamiętaj jednak o nie stosowaniu ich na własną rękę. Lepiej skonsultować ze swoim lekarzem prowadzącym, który ze środków będzie najlepszy w twoim przypadku. Najczęstszymi metodami stosowanymi na złagodzenie dyskomfortu jest używanie delikatnych kremów oraz branie ciepłych kąpieli. Pomaga to zwalczyć uporczywe swędzenie. W przypadku wystąpienia pieczenia lub bólu mogą pomóc preparaty znieczulające lub przeciwzapalne. Jednak ich stosowanie jest możliwe tylko w krótkich seriach, dlatego nie powinny być brane bez wcześniejszej rozmowy z lekarzem prowadzącym. {polecamy-art2} Jeżeli ciężarna odczuwa ból podczas siedzenia powinna siadać na poduszce, co złagodzi tą dolegliwość. Można, również stosować zimne kompresy z lodu lub okłady z oczaru. Przykładanie ich do odbytu lub nad powstałym hemoroidem przyniesie na pewno ulgę przyszłej mamie. Ważnym elementem leczenia jest odpowiednia higiena. Po każdym wypróżnieniu kobieta powinna myć okolice odbytu. Jeżeli ciężarna jest często poza domem, w jej torebce nie może zabraknąć chusteczek do higieny intymnej. Kiedy żadne z powyżej wymienionych sposobów leczenia nie pomaga, nawet stosowanie diety błonnikowej skonsultuj swoją dolegliwość z homeopatom lub lekarzem medycyny niekonwencjonalnej. Być może ich porady będą bardziej skuteczniejsze. Dobrą jednak wiadomością jest to, że zwykle żylaki odbytu znikają po porodzie i nie pojawiają się, aż do następnej ciąży. Czasami jednak podczas wysiłku porodowego stan tej przypadłości może się pogorszyć. W takim wypadku hemoroidy mogą wymagać leczenia operacyjnego. Zapraszamy również do udziału w dyskusji na temat problemów z hemoroidami na naszym Forum o ciąży. www.biomedical.pl Partner serwisu Brzuszek.Net

Podatność na niedokrwistość w ciąży Choć jak to już było wyżej wspomniane wszystkie przyszłe mamy są podatne na wystąpienie niedokrwistości w czasie ciąży, wywołanej niedoborem żelaza to istnieje grupa kobiet, która jest bardziej narażona na tą przypadłość. Należą do nich: kobiety, które urodziły kilkoro dzieci w niewielkich odstępach czasowych; kobiety, który zaszły w ponowną ciąże trzy lub cztery miesiące po urodzeniu dziecka; kobiety, które spodziewają się więcej niż jednego dziecka; kobiety, który przed ciążą chorowały na anemię; kobiety, które miały w pierwszym trymestrze ciąży nudności i z ich powodu mniej jadły, przez co były niedożywione; kobiety, które dużo wymiotowały w początkowym stadium ciąży; kobiety, które przed zajściem w ciąże nieodpowiednio się odżywiały; kobiety, które mają problemy z przyswajaniem żelaza; Objawy i leczenie anemii w ciąży Bardzo wiele przyszłych nie zdaje sobie sprawy z tego, że występuje u nich anemia. Jest to spowodowane tym, że jej objawy często są ignorowane przez ciężarne i mylone z powszechnymi objawami związanymi z ciążą. Jeżeli u kobiety występuje niewielki niedobór żelaza objawy anemii raczej nie powstają. W przypadku kiedy stężenie czerwonych krwinek spada przyszła mama może u siebie zauważyć: bladość skóry; zawroty głowy; omdlenia; mroczki przed oczami; zmęczenie; osłabienie; brak tchu; Wystąpienie takich objawów powinno być natychmiast skonsultowane z lekarzem prowadzącym ciąże. Lekarz w celu ustalenia diagnozy zaleca rutynowe badania krwi. Badanie na niedokrwistość zazwyczaj jest przeprowadzane podczas pierwszej wizyty prenatalnej oraz w ok. 28 tygodniu ciąży. W przypadku gdy poziom hemoglobiny we krwi ciężarnej wynosi poniżej 10, 5 g/dl (gramów na decylitr krwi) zaleca się podjęcie leczenia. Na szczęście nie jest ono ani bolesne, ani uciążliwe. Przede wszystkim ważne jest uzupełnienie niedoboru żelaza. Zazwyczaj lekarz prowadzący przepisuje kobiecie ciężarnej preparat żelaza, który musi codziennie zażywać. Podczas spożywania takich suplementów diety u kobiety może wystąpić zgaga, zaparcia, mdłości lub metaliczny posmak w ustach. U niektórych kobiet lepiej działają preparaty musujące lub wyciągi z ziół, gdyż nie powodują zaparć. Czasami jednak takie preparaty nie pomagają a stan kobiety nie ulega zmianie. W takiej sytuacji lekarz zaleca zastrzyki z żelaza. Takie doświadczenie na pewno jest bardziej uciążliwe niż zażywanie tabletek. Może też powodować nieprzyjemny ból oraz siniaki w miejscach wkłucia. Należy w tym miejscu podkreślić, że lepsze działanie suplementu diety zawierającego żelazo występuje w czasie kiedy przyszła mama równocześnie spożywa produkty bogate w witaminę C. Lekarze potwierdzili, że żywność zawierająca duże ilości tej witaminy sprzyja wchłanianiu żelaza do organizmie. Przyszła mama powinna także zadbać o swoją dietę w szczególności kiedy występuje u niej niedokrwistość. Jedzenie produktów o wysokiej zawartości żelaza doskonałe uzupełnia zapasy tego pierwiastka w organizmie. Wczesne dostarczanie takich artykułów może także zapobiec wystąpieniu anemii u przyszłej mamy. W jadłospisie ciężarnej nie powinno zabraknąć takich produktów jak: wołowina, jagnięcina; mięso drobiowe : kurczak, indyk; ryby; brokuły; płatki śniadaniowe; ciemnozielone, liściaste warzywa; szpinak; pełnoziarniste pieczywo; morele; soczewica; czekolada deserowa; Żelazo w produktach zwierzęcych jest bardziej przyswajalne przez organizm niż to w produktach roślinnych. W przypadku kobiet, które są wegetariankami zaleca się dodatkowo spożywanie produktów z witaminą C. Pomaga to organizmowi lepiej przyswajać żelazo. Należy tutaj zaznaczyć, że kofeina oraz tanina zawarte w kawie czy herbacie są raczej niekorzystne dla kobiety z anemią, gdyż ograniczają wchłanianie tego pierwiastka. www.biomedical.pl Partner serwisu Brzuszek.Net

Problemem jaki pojawia się w przypadku wystąpienia stanu przedrzucawkowego jest szybki postęp tego powikłania, dlatego ważne jest wczesne wykrycie i przeciwdziałanie temu schorzeniu. Przyczyny stanu przedrzucawkowego Przyczyny tej choroby nie są jeszcze dokładnie znane. Prawdopodobnie wiąże się ona ze wzrostem łożyska. Organizm matki reaguje immunologicznie na ciało obce, które pojawia się w jej organizmie. Mowa tutaj o dziecku i łożysku. Taka reakcja powoduje niszczenie krwi i naczyń krwionośnych oraz przyczynia się do powstania stanu przedrzucawkowego. Istnieją też inne hipotezy jak np. uwarunkowania genetyczne. Lekarze potwierdzają hipotezę, że w przypadku kiedy u matki ciężarnej wystąpił stan przedrzucawkowy, kobieta jest bardziej zagrożona jego wystąpieniem. Kolejną przyczyną może być wada naczyń krwionośnych. U ciężarnych, u których wystąpił stan przedrzucawkowy zauważono zależność zwężania żył w czasie ciąży, co powoduje gorsze zaopatrzenie narządów w krew. Wpływa to także bezpośrednio na problemy z układem krwionośnym kobiety w późniejszym czasie. Kobiety, które mają predyspozycję do nadciśnienia są bardziej zagrożone stanem przedrzucawkowym. Kobiety zagrożone stanem przedrzucawkowym Stan przedrzucawkowy nie jest powszechnym powikłaniem. Występuje od 6 % do 8% kobiet w ciąży. Jednak nie należy go lekceważyć, gdyż może poważnie zagrozić zarówno matce jak i dziecku. Stanem przedrzucawkowym bardziej zagrożone są: kobiety, które ukończyły 40 rok życia, kobiety, które mają mniej niż 20 lat, kobiety, które mają nadciśnienie tętnicze, kobiety chorujące na cukrzyce, kobiety chorujące na toczeń, kobiety mające przewlekłą chorobę nerek, kobiety mające nadwagę, kobiety w ciąży wielopłodowej. Prawdopodobieństwo powstania stanu przedrzucawkowego wzrasta , gdy kobieta we wcześniejszej ciąży cierpiała na to powikłanie lub w najbliższej rodzinie miały miejsce tego typu przypadki. Objawy stanu przedrzucawkowego Objawy stanu przedrzucawkowego są różnorodne. Czasami mogą przebiegać bardzo łagodnie. W takim wypadku tylko badania krwi i moczu mogą uświadomić kobietę, że jest zagrożona tym powikłaniem. Do najważniejszych objawów, które przyszła mama może zauważyć należą: obrzęki twarzy i dłoni, bóle głowy, zaburzenia widzenia, ból w nadbrzuszu (szczególnie w obszarze pod żebrami po prawej stronie), nudności i wymioty, duszności, szybkie bicie serca, zawroty głowy, zaburzenia świadomości, problemy z oddawaniem moczu (skąpomocz), nagły przyrost masy ciała, niekontrolowane reakcje ruchowe. Do objawów zaliczyć należy także wzrost ciśnienia krwi oraz obecność białka w moczu. W przypadku zaobserwowania któregokolwiek z objawów, ciężarna powinna natychmiast udać się do lekarza. Zbyt późne rozpoczęcie leczenia może doprowadzić do wystąpienia poważnych powikłań takich jak uszkodzenie nerek, krwawienie z łożyska, problemy z wątrobom, udar, rzucawka czy zaburzenia krzepnięcia krwi. Zapobieganie i leczenie stanu przedrzucawkowego Badania jakie są prowadzone na temat tego powikłania wskazują, że kobiety które uprawiają sport lub mają więcej ruchu w pierwszych miesiącach ciąży rzadziej zapadają na stan przedrzucawkowy. Podawanie niewielkiej ilości aspiryny i preparatów wapnia kobietom o podwyższonym ryzyku zachorowalności może zapobiec powstaniu tej choroby. Obecnie dzięki dobrej opiece prenatalnej lekarz jest w stanie wykryć dość wcześnie stan przedrzucawkowy u kobiety. Przede wszystkim na podstawie badań krwi i moczu. Leczenie zazwyczaj polega na kontroli stanu matki i dziecka poprzez częste monitorowanie płodu. W takim wypadku wymagane jest pozostanie kobiety w szpitalu, aby mogła być nadzorowana. Ciężarnej w tym czasie podawany jest dożylnie siarczan magnezu, aby zmniejszyć ciśnienie tętnicze krwi oraz uniknąć pojawienia się drgawek. Często po wykryciu stanu przedrzucawkowego konieczne jest wywołanie porodu w ciągu trzech dni od rozpoznania. Jeżeli przyszła mama jest po 34 tygodniu ciąży lekarz może rozważyć przedterminowe jej zakończenie. Wiąże się to również ze zdrowiem dziecka, które także jest zagrożone. W takim przypadku podaje się nienarodzonemu dziecku leki, które przyspieszają dojrzałość płuc płodu. Zazwyczaj stan przedrzucawkowy występuje pod sam koniec ciąży, dlatego wywołanie porodu nie jest aż tak bardzo niebezpieczne. Obecnie lekarze próbują opracować test krwi i moczu, który mógłby już na początku ciąży potwierdzić, która kobieta jest zagrożona powikłaniem stanu przedrzucawkowego. Pozwoliłby to na lepsza opiekę prenatalną i eliminację wszelkich zagrożeń związanych z występowaniem tej choroby. Polecamy: na naszym Forum wątek "Gestoza/Rzucawka inaczej zatrucie ciążowe" www.biomedical.pl Partner serwisu Brzuszek.Net

U większości dzieci raczej jej przebieg jest łagodny nie powodując innych komplikacji oprócz gorączki czy drażniących strupków, po których mogą pozostać blizny. Inne działanie ma ona u osób starszych, gdyż może wywołać poważne powikłania jak zapalenie płuc, wątroby czy mózgu. W przypadku kobiet ciężarnych istotny jest fakt, czy choroba miała miejsce. Jeżeli tak, to nie trzeba obawiać się możliwości zarażenia. Istnieje tylko minimalne prawdopodobieństwo, że podczas kontaktu z osobą chorą na ospę, wystąpi u ciężarnej półpasiec, czyli wysypka na niewielkim obszarze skóry. Nie jest on groźny i raczej nie zagraża rozwojowi płodu, gdyż w organizmie matki istnieją już przeciwciała. Inaczej jest kiedy ciężarna nigdy nie chorowała na ospę wietrzną. Należy pamiętać, że choroba ta jest zakaźna i łatwo przenosi się drogą kropelkową, czyli podczas mówienia, kichania, kasłania czy kontaktu z płynem ustrojowym chorego. Dlatego wskazane jest unikanie przebywania z osobami zainfekowanymi. {polecamy-art} Miałaś kontakt z osobą chorą i co teraz? Kiedy ciężarna nie jest pewna czy chorowała, może zrobić sobie test krwi, który sprawdza jej odporność na tę chorobę. Jednak musi być on wykonany od 24 do 48 godzin po kontakcie z osobą chorą. W przypadku kiedy wyniki potwierdzą, że kobieta nie jest odporna, zostanie jej podana szczepionka. Obecnie nie jest do końca potwierdzone czy uchroni to dziecko w macicy przed ospą wietrzą, jednak na pewno złagodzi objawy, które będą występować u ciężarnej. Jeżeli zarazisz się ospą wietrzną w pierwszym trymestrze ciąży może być to groźne dla twojego maleństwa. To właśnie w tym okresie płód jest najbardziej narażony na wystąpienie wszelkich wad wrodzonych. Pomimo tego, że powikłania nie dotykają dużej ilości dzieci, to jednak może się u nich rozwinąć: zakażenie płodu, co powoduje bliznowatość skóry, wady wzroku, nieprawidłowy rozwój kończyn, anomalie neurologiczne, małogłowie, zanik kory, trudności w uczeniu, dyfuzja zwieracza odbytu i pęcherza moczowego, Wszystko jest uwarunkowane momentem, w którym matka zachoruje nad ospę wietrzną. Jeżeli pomiędzy 8 a 20 tygodniem ciąży wykryje się wirusa w płynie owodniowym nie musi to oznaczać, że dziecko uległo zarażeniu. Jednak w początkowych miesiącach występuje najwięcej powikłań dla płodu. Po 20 tygodniu ciąży choroba raczej nie wpływa negatywnie na rozwój dziecka. Jednak czasami po porodzie u dziecka pojawia się infekcja półpaśca. Gorzej jest kiedy u matki ospa wietrzna pojawi się w kilka dni przed porodem lub zaraz po nim. Odporność dziecka w tym czasie jest bardzo niska. Poza tym maleństwa nie podsiadają przeciwciał odpowiednich dla tej choroby. Dlatego nie powinno się lekceważyć ospy wietrznej, gdyż w najgorszym wypadku może ona się okazać śmiertelna dla noworodka. U dziecka, które zaraziło się od matki może wystąpić krwotok wewnętrzny oraz powikłania. {polecamy-art2} Stosowane leczenie w takim wypadku powoduje wzrost odporności u noworodka oraz szybsze gojenie się wysypki. Dziecko po porodzie na pewno pozostanie pod stałą opieką lekarską na oddziale intensywnej opieki, aby zapobiec infekcji neonatalnej. www.biomedical.pl Partner serwisu Brzuszek.Net

Na początku warto zaznaczyć, że w czasie ciąży kontrole nad zachowaniem kobiety przejmują hormony. To właśnie przez nie kobieta przeżywa najgorsze objawy ciąży, często niezrozumiałe dla partnera. Hormony jednak są bardzo ważnym elementem w tym okresie, gdyż to dzięki nim kobieta jest w stanie podtrzymać ciąże. Partner powinien uzbroić się w cierpliwość oraz spróbować wesprzeć swoja partnerkę w tym czasie. Co partner może zrobić by kobieta czuła się lepiej? Sprawdź jakie potrawy czy kosmetyki wywołują u twojej partnerki poranne nudności i ogranicz je. Spróbuj sprawić, by nie czuła się jeszcze gorzej, kiedy będzie musiała latać codziennie do toalety. Jeżeli będziesz gotował, pytaj się ciężarnej na co ma ochotę oraz namawiaj ją do spożywania mniejszych, a częstszych posiłków. {polecamy-art} Powiedzenie mówi, że kobiecie w ciąży się nie odmawia, dlatego traktuj poważnie każde jej zachcianki pokarmowe. Pamiętaj, że to nie od niej zależy, że ma na coś większą ochotę lub czuje awersję do niektórych potraw. Popraw jej humor podając ulubione potrawy, a rezygnując z tych, które powodują u niej wymioty. Ciąża jest wyczerpująca dla kobiety, dlatego zrozum, że zużywa ona więcej energii w ciągu dnia niż ty. W końcu pod jej sercem rozwija się druga istota. Jeżeli jest to możliwe spróbuj wyręczyć ją z niektórych obowiązków. Przede wszystkim nie dodawaj jej nowych, dlatego sprzątaj za sobą. Pozwól jej także dużo odpoczywać, gdyż w takim okresie będzie jej to bardzo potrzebne. Wspieraj ją psychicznie. Będzie to bardzo ważne, kiedy jej hormony będą powodowały burze nastrojów. Nie dziw się kiedy będzie raz płakać, po czym wybuchać, a potem znowu się uśmiechać. Spróbuj ją uspokoić kiedy najdą ją obawy związane z macierzyństwem. Zapewniaj ją, że będzie dobrze, okaż jej miłość i bezpieczeństwo. Objawy współodczuwania Istnieją takie przypadki, że partner może współodczuwać objawy ciążowe kobiety. Jest to bardzo dziwne zjawisko i nie do końca zbadane. Za przyczynę zazwyczaj podaje się stan psychiczny partnera, który identyfikuje się z ciężarną kobietą. Jest to związane poniekąd z obawami o stan swojej żony, a czasem nawet zazdrością, że to ona stanowi centrum uwagi. Niekiedy jednak współodczuwanie wynika także ze stanu fizycznego przyszłego ojca. Naukowcy dowiedli, że w czasie wzrostu hormonów ciążowych u kobiety, pojawia się także nadwyżka hormonów żeńskich u mężczyzny. Nie występuje ona w tak dużym stopniu jak u ciężarnej, ale jednak powoduje zmiany w ciele mężczyzny. Podstawowymi objawami współodczuwania u mężczyzny jest: odczuwanie mdłości, zwiększony apatyt, niepokój, pojawienie się niewielkiego brzuszka, zawroty głowy, wymioty, zachcianki pokarmowe, skurcze mięśni nóg, zmęczenie, wahania nastroju, Taka reakcja organizmu mężczyzny czasami jest bardzo przydatna, gdyż pozwala mu zrozumieć, z czym kobieta musi się zmagać podczas ciąży. Warto podkreślić, że angażowanie się w ciąże partnerki powoduje obudzenie instynktu ojcowskiego oraz pozwala czuć się bardziej potrzebnym w czasie przygotowań do przyjścia na świat dziecka. {polecamy-art2} www.biomedical.pl Partner serwisu Brzuszek.Net

Objawy kolki „Kolka niemowlęca, to zespół objawów, które pojawiają się u najmłodszych dzieci, między 3 a 6 tygodniem życia. Powoduje ona napadowy, intensywny płacz lub krzyk dziecka. Dodatkowo może pojawić się wzmożone oddawanie gazów. Często towarzyszy jej ulewanie a nawet wymioty.”* Wspomniany powyżej zespół objawów kolki, obejmuje przede wszystkim powtarzający się regularnie, najczęściej popołudniu lub wieczorem duży niepokój dziecka, któremu w większości przypadków towarzyszy niemożliwy do utulenia płacz. Maluszek wzięty na ręce, czy uspokojony w inny sposób za chwilę znów zaczyna krzyczeć. Jest czerwony, ma napięty brzuszek i podkurczone nóżki. Taki „atak” trwa długo. Najczęściej mija tak samo nagle jak się pojawił i tak samo bez wyraźnej przyczyny. Nim jednak uznamy, że takie zachowanie dziecka do 4 -5 miesiąca życia, to kolka jelitowa, musimy wykluczyć inne dolegliwości i choroby jak np. zaparcia, zakażenie układu moczowego, zapalenie ucha lub opon mózgowych itp. W tym celu powinniśmy skonsultować się z lekarzem. W literaturze można znaleźć dwie reguły mające ułatwić „diagnozę”(aczkolwiek z doświadczenia wynika, że kolka choć trwa długo, nawet kilkadziesiąt minut, wcale nie musi trwać powyżej 3 godzin): Reguła trzech Wessela**, klasyfikuje jako kolkę niemowlęcą płacz, który: trwa ponad 3 godziny dziennie, powyżej 3 dni tygodniowo, przez okres co najmniej 3 tygodni. Tzw. kryteria rzymskie III**, jako kolkę klasyfikują płacz, marudzenie i rozdrażnienie dziecka, (w wieku do końca 4 miesiąca życia): rozpoczynające się i kończące bez konkretnej przyczyny, trwające minimum 3 godziny dziennie, powtarzające się systematycznie co najmniej 3 dni w tygodniu przez okres co najmniej tygodnia, któremu nie towarzyszą zaburzenia rozwoju i wzrostu. Przyczyny kolki niemowlęcej Kolka u noworodka i niemowlaka spędza sen z powiek nie tylko rodzicom. Także lekarze od co najmniej kilkudziesięciu lat usiłują dociec jakie są jej przyczyny. Niestety do chwili obecnej nie ma 100% pewności. Teorii jest kilka. Z „nowości” – lekarze coraz chętniej przychylają się do stanowiska, iż przyczyny kolki wcale nie leżą wyłącznie po stronie układu pokarmowego. Choć chyba nikt nie wykluczył, iż kolka ma związek z pewnymi zaburzeniami w perystaltyce jelit lub z niewłaściwym sposobem jedzenia, w wyniku którego dziecko połyka duże ilości powietrza to dopuszcza się i inne wyjaśnienia. Jednym z nich jest podłoże alergiczne. Innym niedojrzałość układu nerwowego. Prowadzone obserwacje wykazują także, że kolki u dzieci mają związek z ich emocjami, na które wpływ ma napięcie, podenerwowanie (wynikające z obaw i nadmiernej troski) rodziców. Co zrobić by złagodzić objawy kolki i czy można walczyć z kolką u noworodka? Oto 10 sprawdzonych sposobów na to jak walczyć z kolką u noworodka: #1. Połóż dzidziusia na na brzuszku Taka pozycja niejednokrotnie pomaga w dolegliwościach związanych z kolką. Niektóre dzieci nie lubią leżeć na brzuchu, wówczas można nosić je w takiej pozycji, która przyniesie im ulgę, np. z brzuszkiem skierowanym do dołu, na przedramieniu. Można również oprzeć główkę dziecka o swoją dłoń. Doskonałym sposobem jest położenie dziecka pleckami do góry na własnym brzuchu – brzuszek do brzuszka – dziecko czuje bicie twojego serca oraz kontakt fizyczny, co również działa kojąco. To jaką wybierzesz metodę noszenia swojego szkraba zależy od twojej wyobraźni, pamiętaj jednak, że najważniejsza jest wygoda i bezpieczeństwo dziecka. #2. Co robić po karmieniu? Pozwól by dziecku się odbiło Podczas karmienia piersią rób częste przerwy, podnoś maluszka w pozycji pionowej, by mu się odbiło – przerwy rób z częstotliwością około pięciu minut. W przypadku, gdy karmisz dziecko butelką, stosuj przerwę na „odbicie” co 70 ml. Zaraz po nakarmieniu potrzymaj dziecko w pozycji pionowej przez około 30 minut. #3. Stosuj ciepłe okłady lub wykąp dziecko Ciepła woda również pozwala walczyć z kolką u noworodka i nie jeden raz w przypadku kolki niemowlęcej okazała się strzałem w dziesiątkę. Jeśli twój maluszek nie grymasi podczas kąpieli, połóż go w ciepłej wodzie i obmywaj jego brzuszek masując go delikatnie. Spraw by dzidziuś odprężył się, dolewając do wody płyn lawendowy. Jednak nie wszystkie maluszki lubią kąpiel. W takim przypadku można położyć na brzuszku maleństwa termofor z ciepłą wodą lub świeżo wyprasowaną pieluszkę, uważając by jej temperatura nie oparzyła dziecka. Ułożenie maluszka w pozycji embrionalnej, na boczku również ułatwia pozbycie się gazów, a jednocześnie daje dziecku poczucie bezpieczeństwa. #4. Odpowiednie kropelki i ziółka na kolkę również łagodzą objawy kolki niemowlęcej Po każdym posiłku możesz spróbować podać maluszkowi napar z kopru włoskiego, który działa wiatropędnie oraz rozkurczająco. Jeśli karmisz piersią, sama również wypij (koniecznie rano) szklankę herbatki z kopru. Miej na uwadze, że to co zjesz lub wypijesz trafia do pokarmu dziecka dopiero po kilku godzinach. Możesz również udać się do lekarza by przepisał odpowiednie kropelki, np. Gripe Water – wodę kropelkową. Niektóre środki sprzedawane są tylko na receptę, tj. Debridat, a niektóre, choć skuteczne niedostępne w Polsce (Sab Simplex – bardzo skuteczne niemieckie kropelki, które pozwalają walczyć z kolką u noworodka). Są również bezpieczne środki dostępne w każdej aptece – takie jak proszek troisty. Możesz również nabyć Espumisan, Infacol, Lefax, Bobotic czy Esputicon. W każdym przypadku dokładnie zapoznaj się z załączoną ulotką oraz stosuj odpowiednie dawki dobowe. #5. Delikatne masowanie brzuszka to sprawdzony sposób na kolkę Na godzinę przed wystąpieniem codziennego ataku kolki połóż dziecko na pleckach, posmaruj ręce oliwką (która podziała na brzuszek dziecka rozgrzewająco) i masuj brzuszek maluszka zataczając kręgi zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Możesz również użyć do tego celu butelki wypełnionej ciepłą wodą lub położyć na brzuszku maleństwa ciepłą pieluszkę tetrową. Masujemy zataczając coraz większe koła, zaczynając masaż od okolic pępka. Pamiętaj by nie robić tego zaraz po karmieniu, gdyż dziecko może zwymiotować. #6. Dozuj dziecku posiłek w spokojnym tempie, uważaj by nie łykało zbyt dużo powietrza Niektóre matki podczas karmienia piersią dostrzegają, że mleko wypływa dość szybko – to również może być przyczyną kolki u dziecka. Zmieniając pozycję podczas karmienia na taką, by głowa maluszka znalazła się nad piersią, sprawisz, że mleko będzie wypływało wolniej, a dziecko nie nałyka się powietrza. Owo powietrze jest właśnie przyczyną nagromadzenia się gazów w jelitach dzidziusia, co prowadzi później do wystąpienia kolki jelitowej. Jak zatem w tej sytuacji walczyć z kolką u noworodka? Nadmierne wdychanie powietrza podczas karmienia można ograniczyć jeśli dziecko ma lepszy kontakt z piersią, wówczas mocniej chwyta sutek. Dlatego tuż przed samym karmieniem, gdy poczujesz, że masz pełniejsze piersi, postaraj się odciągnąć trochę mleka. Unikaj również przekarmiania, nie karm dziecka na siłę. W przypadku karmienia butelką sprawa jest nieco łatwiejsza – istnieją bowiem specjalne butelki, które ograniczają wdychanie przez dzidziusia nadmiernej ilości powietrza, są również specjalne smoczki antykolkowe. Trzymając butelkę staraj się nie dopuścić do sytuacji by powietrze wypełniało smoczek. #7. Często przytulaj maluszka Spraw, by noworodek poczuł się rozluźniony poprzez dotyk i przytulanie „skóra do skóry”. Kontakt z matką daje maleństwu poczucie bezpieczeństwa, a ciepło twojego ciała działa na dziecko rozluźniająco. Idealnym rozwiązaniem jest specjalna chusta do noszenia dzieci. Uwolnisz ręce podczas gdy maluszek płacze, a jednocześnie dzidziuś wciąż będzie miał kontakt z twoim ciałem. Staraj się zrobić wszystko, by dziecko nie płakało zbyt długo, gdyż wtedy częściej łapie powietrze, prowadząc do nagromadzenia się gazów w jelitach. #8. Jeśli karmisz piersią - co robić? Uważaj na to co jesz Świeżo upieczone matki nie zawsze pamiętają o tym, że to, co same zjedzą przenika do pokarmu maluszka. To również może stać się przyczyną kolki jelitowej. Musisz bezwzględnie wystrzegać się ostrych produktów i przypraw oraz niektórych surowych warzyw, które mogą powodować wzdęcia (kalafior, brokuł, kapusta czy fasola). Odpowiednia dieta również pozwala walczyć z kolką u noworodka. Za każdym razem, gdy sięgniesz po coś, czego wcześniej, jeszcze przed narodzinami dziecka nie jadłaś, uważnie obserwuj jak reaguje maluszek. Miej również na uwadze to, że spożyte przez ciebie składniki docierają do pokarmu dziecka dopiero po około 6 godzinach. Obserwuj kupkę dziecka, jeśli kupka jest zielona, a dzidziuś ma wysypkę możliwe, że maluszek ma alergię na składniki, które zjadłaś przed karmieniem. #9. Gdy dziecko płace - co robić? Poproś o pomoc innych Ciągły płacz dziecka i bezradność często sprawiają, że możesz być rozdrażniona. Postaraj się opanować swoje emocje, wypij uspokajającą herbatkę z melisy, poproś o pomoc partnera, mamę, a nawet teściową. Odpręż się, idź na spacer, na zakupy, do fryzjera. Pamiętaj, że dzidziuś wyczuwa twoje rozdrażnienie, co nie pomaga w ustąpieniu objawów kolki. Zajrzyj na fora internetowe, rozmawiaj z innymi rodzicami, którzy mają ten sam problem. Jest bardzo wiele różnych metod radzenia sobie z kolką, o których dowiesz się od innych rodziców. #10. Stały rytm dnia również pomaga w łagodzeniu objawów kolki Jest bardzo wiele teorii mówiących o przyczynie powstawania kolki jelitowej. Jedną z nich jest stwierdzenie, że u jej podstaw leży nadmiar bodźców docierających do dziecka z zewnątrz. Sposobem na ich ograniczenie jest usystematyzowanie rytmu dnia. Staraj się więc, w miarę możliwości karmić, kąpać, kłaść spać maluszka o stałych porach. Bądź systematyczna i konsekwentna. Spraw by dziecko przyzwyczaiło się do wyznaczonego przez ciebie rytmu dnia. Dzięki temu będzie czuło się bezpiecznie. Każde odstępstwo od tego rytuału może sprawić, że dzidziuś będzie miał atak kolki. Nie wystawiaj maluszka na działanie zbyt dużej ilości bodźców – zapewnij mu spokój, ciszę i łagodne oświetlenie. Wyjście z dzieckiem na zakupy do marketu pełnego ludzi lub zaproszenie znajomych nie jest dobrym pomysłem, jeśli obawiasz się, że kolka może wynikać z nadmiernej ilości bodźców. Bądź spokojna, już niedługo będziesz mogła chwalić się całemu światu swoją pociechą, kolka jelitowa ustępuje zwykle w 3 miesiącu życia. Kolka u dziecka choć przebiega niekiedy dość dramatycznie w zasadzie nie wymaga leczenia. Co więcej, często żadne stosowane środki i metody nie przynoszą wymiernych efektów. Jednak chyba nie ma rodzica, który ze spokojem słuchał by rozdzierającego płaczu swego dziecka czekając na koniec „ataku”. MnZ ma w zanadrzu kilka pomysłów na to jak można spróbować ulżyć dziecku. Przede wszystkim warto zadbać o to by w porach, w których kolka się pojawia nie dostarczać dziecku dodatkowych bodźców. Domowe zacisze pozwala rodzicom zachować większy spokój dzięki czemu nie przenoszą swego podenerwowania na malca. Niemowlakowi zaś łatwiej jest się wyciszyć. Dobrze jest także dbać o to by maluch w czasie jedzenia połykał jak najmniej powietrza. Gdy zaś podejrzewa się alergiczne podłoże kolki konieczna jest weryfikacja diety matki karmiącej piersią lub zmiana mleka modyfikowanego. Najczęściej pozytywne efekty uzyskać można łącząc kilka sposobów: noszenie na rękach, w chuście, bujanie, kołysanie (zapewnienie dziecku bliskości a co za tym idzie poczucia bezpieczeństwa); podawanie preparatów takich jak woda koperkowa (uwaga w nadmiarze może przynieść odwrotny skutek), kropelki typu espumisan, preparaty homeopatyczne w tym czopki o działaniu uspokajającym (homeopatyczne); ciepłe okłady stosowane na brzuszek dziecka (np. zagrzana pieluszka tetrowa, złożona położona pomiędzy ramię opiekuna a brzuszek dziecka); delikatny masaż brzuszka; tzw. „biały szum” czyli np. dźwięk emitowany przez włączony odkurzacz, pochłaniacz, włączoną suszarkę do włosów; niektóre dzieci uspokajają się w czasie jazdy samochodem. Gdy kolki są bardzo uciążliwe, lekarz może zdecydować o podaniu dziecku leków mających działać np. wyciszająco lub poprawiających prace układu pokarmowego i perystaltykę jelit. To tylko podstawowe sposoby walki z kolką. Z całą pewnością wszyscy rodzice, którzy we własnych domach walczą z tą „zmorą” z ogromnym zainteresowaniem poznają kolejne sprawdzone metody. Dlatego też gorąco zapraszamy do dzielenia się nimi. * cyt. Grażyna Ciebień, lekarz pediatra; Twoje9miesięcy, nr 24, 2008/2009, str. 64 **wikipedia http://pl.wikipedia.org/wiki/Kolka_niemowlęca

Jest to możliwe, gdyż tkanki szyjki macicy i pochwy są bardzo delikatne. Zazwyczaj do pęknięcia dochodzi pomiędzy ujściem pochwy i odbytem. Jak występują rodzaje pęknięcia krocza? Pęknięcie krocza można podzielić na kilka stopni: I stopień – jest to uszkodzenie śluzówki pochwy oraz niewielkiej części skóry krocza. Jest ono najbardziej popularne. II stopień to uszkodzenie skóry, śluzówki oraz mięśni krocza. III stopień – pęknięcie to jest bardziej poważne, gdyż oprócz opisanych powyżej uszkodzeń, dochodzi do naruszenia zwieracza zewnętrznego i wewnętrznego odbytu. IV stopień – jest to najrzadsze uszkodzenie i najbardziej poważne. Dochodzi tutaj do pęknięcia wszystkich powyższych elementów oraz błony śluzowej odbytu. Każde pęknięcie niesie ze sobą ból oraz możliwe przedłużenie okresu rekonwalescencji. Poza tym kobieta może mieć problemy z nietrzymaniem kału, moczu oraz inne poważniejsze powikłania popołogowe. {polecamy-art} Jakie są objawy pęknięcia krocza? Jak już wyżej było nadmienione najczęstszym objawem jest ból, który powstaje w momencie dojścia do pęknięcia. Pojawia się również silne krwawienie w miejscu, w którym doszło do uszkodzenia tkanki. Kobieta może odczuwać pieczenie oraz dyskomfort w czasie opatrywania rany. Po zabiegu następuje długi okres rekonwalescencji, w który, mama narażona jest na dalsze odczucia bólowe oraz wrażliwość w miejscu gojenia się rany. Jak wygląda leczenie? Wszystkie rany jakie powstały w momencie porodu, dłuższe niż dwa centymetry lub te, z których nie można zatamować krwawienia zostają zszyte. Zazwyczaj odbywa się to przy znieczuleniu miejscowym. Kobieta na pewno będzie poinformowana jak powinna dbać o higienę oraz jakie stosować środki służące zmniejszeniu bólu i wrażliwości uszkodzonych miejsc. Żeby jednak nie doszło do takiego scenariusza podczas porodu, ważne jest wcześniejsze przygotowanie krocza. Panie, które przez cały okres ciąży stosowały ćwiczenia fizyczne na mięśnie Kegla, nie powinny się przejmować, gdyż ta partia ciała stanie się bardziej elastyczna, przez co zmniejsza się prawdopodobieństwo możliwego urazu. Często także, aby uniknąć pęknięcia położna może zastosować masaż krocza oraz ciepłe okłady w czasie trwania akcji porodowej. {polecamy-art2} www.biomedical.pl Partner serwisu Brzuszek.Net

Osoby, których matki cierpiały na nadciśnienie podczas ciąży uzyskali niższa ocenę przy obu badaniach, a dodatkowo badania te dowiodły, że ich wynik uległ drastycznemu spadkowi na przestrzeni dziesięcioleci. Nadciśnienie tętnicze może zmienić warunki rozwoju dziecka w łonie matki, które ograniczają prawidłowy wzrost płodu. Jeden z autorów raportu Katri Raikonen z Uniwersytetu w Helsinkach, w Finlandii, powiedział: „Wysokie ciśnienie krwi i związane z nim następstwa, takie jak stan przedcukrzycowy mogą komplikować około 10% wszystkich ciąż i wpływać na niekorzystne środowisko dziecka w łonie matki.” „Nasze badania wskazują, że spadek umiejętności myślenia w starszym wieku może mieć swoją przyczynę jeszcze w okresie prenatalnym, kiedy ma miejsce większość procesów związanych z rozwojem struktury i funkcji mózgu.” Informacje o zagrożeniu dla dziecka jakie niesie ze sobą nadciśnienie matki już nie raz pojawiały się w środowisku lekarskim i naukowym, jednak obecne badania są pierwszymi, które pokazały możliwie długotrwały wpływ tej choroby na zdolności poznawcze dziecka w całym jego życiu. {polecamy-art} Profesor Jeremy Pearson z British Heart Foundation, powiedział: “Wcześniejsze badania prowadzone przez naszych naukowców dowiodły, że dzieci matek z podwyższonym ciśnieniem krwi w czasie ciąży mają zwiększone ryzyko chorób serca i udaru mózgu, gdy dorosną. Badanie to zasugerowało, że wysokie ciśnienie krwi w czasie ciąży może mieć również inne, wcześniej niezbadane konsekwencje dla dziecka.” „To podkreśla ponadto istotne znaczenie wczesnego rozpoznania i leczenia podwyższonego ciśnienia krwi u kobiet w ciąży.” Naukowcy badali mężczyzn urodzonych w Finlandii w latach 1934 i 1944, których ciśnienie krwi matek zostało odnotowane w dokumentacji medycznej. Badania wykazały, że ludzie, których matki miały problem z nadciśnieniem podczas ciąży zdobyli średnio o 4,36 punktów mniej na teście badającym ich sprawność myślową w wieku 69 lat, niż ich rówieśnicy, których matki nigdy nie cierpiały na tą chorobę. Ta sama grupa badanych miała również niższe wyniki w wieku 20 lat, a ich rezultaty spadły szybciej w ciągu dziesięcioleci, niż u pozostałych badanych. Mężczyźni wypełnili test dla Sił Zbrojnych Finlandii – egzamin wielokrotnego wyboru zawierał zadania wymagające zdolności werbalnych, matematycznych oraz wzrokowo-przestrzennych. Największy wpływ na wyniki miały rezultaty uzyskane w części matematycznej. {polecamy-art2} Naukowcy próbowali zbadać również, czy przedwczesny poród ma jakikolwiek wpływ na uzyskane wyniki, jednak nie znaleźli żadnych powiązań. Wpływu na wyniki nie miał również fakt czy ojciec dziecka był robotnikiem czy też pracownikiem biurowym.

To konieczne, aby dziecko rozwijało się prawidłowo, zapotrzebowanie na krew jest niemal dwukrotne. Ale jeśli krwi jest tak dużo, to zupełnie inaczej odbywa się jej transport. Słabe naczynia krwionośne nie zawsze sobie z tym radzą, co może prowadzić do ich rozstrzenia oraz wypychania. Dodatkowo winny wszystkiemu jest hormon, zwany progesteronem. W czasie ciąży jest go w ciele kobiety bardzo dużo, to także konieczne, aby donosić dziecko i szczęśliwe je urodzić. Nie ulega jednak wątpliwości, że hormon ten wykazuje działanie, polegające na osłabieniu żył. Kobiety w ciąży zazwyczaj źle znoszą pojawienie się żylaków kończyn dolnych. Są one nieestetyczne, co stanowi dla pań poważny problem. W upalne dni powodują uczucie ciężkości, a nawet ból. Poza tym nie znikają zaraz po porodzie, trzeba stoczyć z nimi prawdziwą walkę. Konieczne jest udanie się do lekarza i podjęcie terapii farmakologicznej. Zazwyczaj leki wystarczają, a zabiegi nie są konieczne. {polecamy-art} Jeżeli w czasie ciąży zauważymy żylaki, nie należy zwlekać, należy jak najszybciej udać się po poradę lekarską. Podjęta natychmiast terapia z pewnością przyniesie efekty.

Sytuacja taka nie jest groźna jeżeli łożysko pod koniec drugiego trymestru przesunie się na dno macicy. Gdy tak się jednak nie stanie, mamy wtedy do czynienia z łożyskiem przodującym. Rozpoznanie oraz przyczyny łożyska przodującego Rozpoznanie łożyska przodującego następuje bardzo rzadko u kobiet w ciąży, jest to jeden przypadek na 200 ciąż. Większe zagrożenie tego typu powikłaniem mają kobiety, które: we wcześniejszej ciąży miały łożysko przodujące, mają łożysko dużych rozmiarów, są w ciąży bliźniaczej, miały wcześniejszy poród za pomocą cięcia cesarskiego, miały zabieg łyżeczkowania macicy, miały dokonany zabieg in vitro {polecamy-art} Ryzyko powstania takiego łożyska zwiększa się wraz z kolejną ciążą. Związane jest to ze zmianami, jakie powstają w błonie śluzowej macicy po ciąży. W miejscu dawnego łożyska powstaje obszar, który nie jest dogodny do zagnieżdżenia się komórki jajowej, przez co łożysko umiejscawia się coraz niżej. Łożysko przodujące można wykryć za pomocą badania USG, w 20 tygodniu ciąży. Nie oznacza to jednak, że sprawi problemy. Jak już wyżej było nadmienione zazwyczaj przesuwa się ono przed porodem, torujące dziecku możliwość przedostania się przez kanał rodny. Poprzez dodatkowe badania dopochwowe można również ustalić odległość między czołowym brzegiem łożyska a szyjką macicy, co pozwoli na zdiagnozowanie łożyska przodującego. Są one rzadko przeprowadzane i tylko w szczególnych okolicznościach. Niemożność odpowiedniego ułożenia dziecka w miednicy może przyczynić się do wystąpienia podejrzeń tej dolegliwości. Zazwyczaj w przypadku wystąpienia takiego powikłania, dziecko przyjmuje szereg pozycji, gdyż łożysko uniemożliwia mu ustawienie się główką w dół. Objawy łożyska przodującego Do najczęstszych objawów takiego umiejscowienia się łożyska w macicy należą bezbolesne krwawienia z pochwy. Jest to bardzo niebezpieczne dla przyszłej mamy z powodu możliwości wystąpienia krwotoku. Dlatego powinna ona pozostać w szpitalu po stwierdzeniu tego typu dolegliwości. Nie jest dokładnie znana przyczyna wystąpienia krwawienia z dróg rodnych kobiety. Możliwe, że spowodowane jest to umiejscowieniem łożyska przy ujściu nad rozwierającą się macicą. W czasie porodu wystąpienie krwotoku jest bardzo prawdopodobne, gdyż łożysko może ulec oderwaniu od ściany macicy. Krwawieniom takim mogą towarzyszyć skurcze macicy. Obfitość ich zależy od wielu czynników, takich jak ułożenie dziecka w macicy czy wieku ciążowego. Zazwyczaj krwawienia pojawiają się nagle po 30 tygodniu ciąży. Jeżeli zauważyłaś któryś z powyższych objawów u siebie skontaktuj się niezwłocznie z lekarzem. {polecamy-art2} Leczenie Łożysko przodujące może wywołać wiele powikłań, które będą zagrażać matce i jej dziecku. Jednym z nich jest wystąpienie krwotoku. W przypadku nadmiernego krwawienia konieczne może okazać się dokonanie transfuzji krwi. Kolejnym problemem, jakie stwarza łożysko przodujące ,jest możliwości wpłynięcia na wystąpienie wad rozwojowych płodu. Związane jest to z krwawieniami z naczyń płodowych, które mogą doprowadzić do anemii lub nawet zgonu dziecka podczas porodu. Ze względu na duże ryzyko pod względem zdrowotnym, lekarz na pewno zaleci kobiecie dużo odpoczynku. Ważne jest także powstrzymanie się od współżycia, gdyż mogłoby to przyczynić się do wystąpienia krwawienia. Kobieta zazwyczaj pozostaje do czasu rozwiązania w szpitalu pod okiem doświadczonych lekarzy. W przypadku kiedy stan kobiety jest poważny, a płód jeszcze nie jest dojrzały, lekarze stosują manewr wyczekiwania. Podawane są wtedy maluchowi substancje, które będą zwiększać jego szanse na przeżycie po porodzie. Ponieważ łożysko jest umieszczone blisko szyjki macicy, nie możliwy jest poród drogami naturalnymi, w związku z tym konieczne jest przeprowadzenie cesarskiego cięcia. {polecamy-art3} www.biomedical.pl Partner serwisu Brzuszek.Net Weź również udział w dyskusji na naszym Forum - Łożysko przodujące

Japońska firma Fasotec pokazała, że to jeszcze nie wszystko. Stworzyła projekt „Tenshi no Katachi”, który w tłumaczeniu na język polski nazywany jest „Sylwetką anioła”. Owym aniołem jest dziecko w łonie matki. Dzięki technologii 3D zastosowanej w druku, firma Fasotec umożliwia drukowanie przestrzenne płodów. {polecamy-art} Zamawiający uzyskują przestrzenny model ludzkiego płodu 3D. Czy można uznać jeszcze coś takiego za pamiątkę dla kochających rodziców, czy też za nieco upiorny wymysł naukowców? Rynek zweryfikuje, czy rzeczywiście istnieje zapotrzebowanie na usługę drukowania przestrzennego sylwetek płodów ludzkich. Jak uzyskiwany jest trójwymiarowy model płodu ? Technicznie rzecz ujmując, modele 3D nienarodzonych jeszcze dzieci powstają na podstawie wykonanych uprzednio skanów w technologii CT lub MRI. Skanowana jest miednica ciężarnej, z zastosowaniem technologii obrazowania magnetyczno-rezonansowego. Technika ta jest nieinwazyjna i w żadnym stopniu nie szkodzi zdrowiu przyszłej matki i jej nienarodzonemu dziecku. Tak powstałe skany są następnie odtwarzane w programie BioTexture, w którym wyodrębniany jest obraz 3D płodu. Kolejnym krokiem w drukowaniu przestrzennym płodu jest przekonwertowanie obrazu do formatu CAD. Model płodu wykonywany jest z dwóch rodzajów żywic - przezroczystej oraz białej. Pomysł powstania takiego „produktu” narodził się w firmie Fasotec z jej pierwotnej działalności – wykonywania modeli medycznych. Ile zapłacimy za odlew 3D naszego dziecka? Obecnie kosztuje on 1 275 dolarów, a dostarczany jest klientowi w ozdobnym, eleganckim pudełku. Jeśli klient dopłaci, może zamówić breloczki do kluczy w kształcie płodu (?!)

Czy SM wpłynie na ciąże? Wszystko jest uzależnione od tego w jakim stadium jest choroba. Jednak nie ma przeciwwskazań do tego, żeby zrezygnować z posiadania potomstwa. Kobieta powinna w trakcie ciąży, nie zapominać przede wszystkim o regularnych wizytach u neurologa. Badania pokazują, że u kobiet, które są chore na stwardnienie rozsiane nie odnotowuje się zwiększonego ryzyka wystąpienia rzutu. Problem może pojawić się u pań, które zmagają się z utrzymaniem stałej wagi. W czasie ciąży, bowiem zwiększony przyrost masy ciała może powodować problemy z chodzeniem. Poza tym nie powinny wystąpić żadne inne problemy. Oczywiście kobieta będzie musiała zmodyfikować swoje leczenie oraz uważać na infekcję, bowiem z powodu obniżonej odporności jest ona bardziej na nie narażona. Istotne jest w czasie ciąży dbanie o swoje zdrowie. Unikaj, więc stresujących sytuacji, zaś postaw na wypoczynek oraz odpowiednie odżywianie. Dieta jest bardzo istotna, szczególnie bogata w białko oraz witaminę D, gdyż obniża możliwość przekazania dziecku genów zawierających SM. Jeżeli masz problemy z utrzymaniem równowagi przygotuj dom, aby zmniejszyć ryzyko upadku, który mógłby spowodować poronienie lub zaburzyć rozwój płodu. Pod koniec ciąży kobieta może bardziej odczuwać dolegliwości związane z pęcherzem moczowym oraz jelitami, niż panie, które nie są chore. Jak wygląda poród u kobiet z SM? Poród u kobiety ze stwardnieniem rozsianym wygląda trochę inaczej. Przede wszystkim różnica jest w zastosowaniu znieczulenia. Przyszłe mamy z SM nie powinny przyjmować znieczulenia zewnątrzoponowego czy pajęczynówkowego. Poza tym poród zazwyczaj odbywa się przez cesarskie cięcie. Wszystko jednak zależy od poziomu niepełnosprawności kobiety. {polecamy-art} Po porodzie Po urodzeniu dziecka kobieta na pewno będzie bardziej zmęczona i jej powrót do stanu sprzed ciąży trochę zajmie. Wiele kobiet chorujących na stwardnienie rozsiane po porodzie może mieć nasilone objawy choroby. Poza tym nie stwierdzono przeciwwskazań do karmienia piersią. Jednak dla bezpieczeństwa można z tego zrezygnować i przerzucić się na sztuczne karmienie. Jeżeli chodzi o przekazywanie choroby własnemu dziecku, to nie ma się czym martwić. Istnieje bowiem małe prawdopodobieństwo ze względów genetycznych na odziedziczenie przez malucha stwardnienia rozsianego. Statystyki pokazują, że zaledwie od 2% do 5% dzieci choruje na SM. Partner serwisu Brzuszek.Net www.biomedical.pl

Mimo, że rodzice małych dzieci przykładają dużą wagę do pielęgnacji wrażliwej skóry dziecka i rzetelnie poszukują informacji na temat szczepień, kwestię zębów często lekceważą. Najczęściej powoduje nimi nieświadomość. Rodzice często nie spodziewają się, że pielęgnację zębów trzeba rozpocząć jeszcze wtedy, gdy ich nie widać. Podczas kąpieli powinno się przemywać dziąsełka niemowlęcia namoczoną w przegotowanej wodzie bawełnianą szmatką lub tetrową pieluszką. Starsze dzieci mogą zacząć używać szczoteczki odpowiedniej do swojego wieku. Na początku szczotkowanie może okazać się za trudne dla małego dziecka. Dobrze jednak jest mobilizować malucha do samodzielnego szczotkowania – łatwiej będzie wyrobić w nim nawyk higieny jamy ustnej. W ciągu pierwszych lat życia dziecka konieczna jest jednak kontrola czystości zębów i korekta ze strony dorosłego. Dla przedszkolaków producenci szczoteczek oferują różnego rodzaju szczoteczki soniczne, których wyróżnikiem jest charakterystyczny ruch wymiatający włosia i aż 31.000 drgań na minutę. W ten sposób czyszczone zęby są zadbane i bielsze, a higiena nie omija także szczelin międzyzębowych. Elektryczne szczoteczki, które zachęcają najmłodszych często bajkowym wyglądem, są nieco tańsze. Co prawda ich liczba drgań jest znacznie mniejsza (7.600 drgań na minutę), ale przy regularnym stosowaniu, skuteczność jest wystarczająca. Oral B proponuje całą gamę graficznych motywów z bohaterami filmów „Barbie”, „Auta” i wielu, wielu innych. Wyrabiając zdrowe nawyki czyszczenia zębów u naszych dzieci nie możemy zapominać o przestrzeni międzyzębowej. Utrzymanie ich w czystości jest znacznie trudniejsze jeżeli dziecko nosi aparat ortodontyczny. Na szczęście na rynku znaleźć można irygatory dostosowane nawet do potrzeb sześciolatków! Mniejszy rozmiar i trzy stopnie regulacji pozwalają na usunięcie resztek pokarmowych z miejsc niedostępnych dla szczoteczek. Istotny jest także wybór odpowiedniej pasty. W pierwszym roku życia dziecka nie powinna ona zawierać fluoru. Pasty dla starszych dzieci w składzie mają jego niewielkie ilości. Pamiętajmy, by nauczyć dziecko umiejętności wypluwania pasty podczas płukania zębów. W tym celu czasami warto sięgnąć po pastę o bardziej klasycznym smaku. Używając słodkich, pachnących past zmniejszamy swoje szanse na skłonienie dziecka do wyplucia piany. Higiena jamy ustnej u dzieci jest bardzo ważna. Trzeba zwalczać szkodliwe mity, według których pierwsze zęby są nieistotne ponieważ i tak za kilka lat wypadną. Konieczne jest uświadomienie rodzicom faktu, że zdrowe mleczaki to większe szanse na zdrowe zęby stałe. Dzieje się tak dlatego, że próchnica jest chorobą zakaźną, która może zainfekować jeszcze niewyrośnięte zęby stałe. Uczmy dzieci zasad higieny – oszczędzimy im problemów w przyszłości.