PAŹDZIERNIK 2011 -STARTUJEMY | Forum o ciąży

Fredecza corcia kofana na zdjeicach i faktycznie fajnie zasuwa po mieszkaniu 😉...

Asiula ja tez o nich pamietam ale nie wiem czy wytrwam,bo mi to sie szybko nudzi choc nie kosztuje wcale wysiłku 😉

...
Szuwartyna gratulacje chłopczyka 😉fajnie,ze sie sprawdziło co sobie wymarzylas 😉

To ja Wam opowiem w dużym skrócie jakiego strach się najadłam wczoraj...strachów było kilka ale dwa z cyklu mrożących krew w żyłach...Oczywiście oba związane z moim małym urwisem,który z dnia na dzień odkrywa świat i w nosie ma,że mama ma gorszą kondycję i nie nadąża...Zaczne od tego,że zawsze kiedy słyszałam o wypadkach z udziałem dzieci(zwłaszcza takich małych jak mój synek)myślałam sobie...co za rodzice?a gdzie matka była?albo co za patologia...aż do wczoraj...

Z rana co chwile padało,stwierdziłam wieć,że odpuszcze spacer...ale myśle sobie,że taki fajny wiaterek to oworzę okno w dużym i małym pokoju(z dwóch stron mieszkania)i zrobie mały przeciąg..tak też uczyniłam,oczywiście w tym czasie drzwi od pokoj ow były pootwierane,a mały bawił się w kuchni głośno stukając pokrywkami...Mówię sobie w duchu,nie ma co przesadzać,żeby małego nie przewiac i z zamierzeniem,że za 2 minuty pozamykam okna udałam sie do łazienki żeby założyć spodnie dresowe.Po drodze zahaczyłam o lustro żeby przeczesać włosy,ale nagle tknęło mnie,że jakaś cisza sie zrobiła i odrazu przyszła myśl co robi Wikula?Wchodzę do małego pokoju a moje dziecko trzyma sie jedną rączką futryny otwartego okna i obiema nożkami stoi na kaloryferze....zamarłam i powstrzymałam się żeby nie krzyknąc i go nie przestraszyć...powoli podeszłam,mocno go złapałam,opadłam z nim na łóżko i ryczałam jak bóbr przez dobre 15 minut próbując wytłumaczyć w tym szlochu dziecku,że jeszcze chwila a wypadłby z okna i co mama by zrobiła gdyby go straciła i jak bardzo go kocham...a on patrzył tylko na mnie tymi brązowymi oczętami i nic nie kumał...Ile razy zamykałam wczoraj oczy to widziałam w podświadomości jak on wylatuje przez to cholerne okno...niby kilka sekund nieuwagi a nieszczęście gotowe..Pół nocy dziś nie spałam,co się przebudziłam to musiałam go do siebie przyciągnąć i uściskać...


Teraz już wiem do czego zdolny jest mój syn,gdzieś godzine po tym jak miało miejsce to pierwsze zdarzenie,a okno było zamkniete a ja musialam siusiu...mały pod moja nieobecność w pokoju,wszedł po łóżku w drugim pokoju na kaloryfer,a dalej na parapet i wtedy to już całkiem zamarłam,bo uswiadomiłam sobie,że chwile wczesnie w drugim pokoju brakował mu tylko kroczek z kaloryfera na parapet kilka sekund i ech wolę o tym nie myśleć....


Jakby tego było mało to zadzwoniła moja teściowa wczoraj popołudniu i w trakcie tej rozmowy mały stanął na paluszki i z najwyższej szuflady wydobył sobie największy nóż jaki mam na stanie i wpadł z nim do pokoju z ogromnym bananem na twarzy....Mówię Wam dziewczyny,co za dzień...Nie mogłam się doczekac kiedy Piotr wróci z pracy a kiedy wrócił i się położyłam czułam jak dzieciaki w brzuch mnie walą z kazdej strony i tez zaczęłam czuć takie bolesne skurcze,wzięłam nospe i po pół godzinie przeszło...Chyba się wykończę do rozwiązania jeśli moje małe szczeście w postaci synka będzie się rozwijało w takim tempie....

Obejrzałam filmik z porodu 🙂 Fajnie 🙂 Faktycznie coś tak mało boleśnie ze strony tej rodzącej, jakby miała znieczulenie, a może faktycznie da się to tak przeżyć w ciszy - tym lepiej 🙂 W każdym razie łezki mi w oczach stanęły na dźwięk płaczu tego maleństwa więc standard
🙂 🙂 🙂

Dziewczyny a zastanawiałyscie sie czy przy porodzie chcecie miec swojego faceta/meza??
Ja sie ciagle zastanawiam... 😉